Παλαιότερα  για  τον 
οικογενειάρχη  που  μοχθούσε  για  να 
 θρέψει  και  αναδείξει  τα  παιδιά  του  σε  αντίθεση  με  τον  εργένη  που  δεν  είχε  να  φροντίσει  παρά  μόνο  τον  εαυτό  του
  έλεγαν:
Ή  θα  ζήσεις  σαν  άνθρωπος (ανέμελος  εργένης)  και  θα  πεθάνεις  σαν  σκύλος
 (εγκαταλειμμένος) ή  θα  ζήσεις  σαν  σκύλος (στερούμενος)  και  θα  πεθάνεις  σαν 
 άνθρωπος.

Σήμερα,  με  την  τροπή που  έχουν  πάρει  τα  πράγματα, το  δεύτερο  θέλει  κάποια 
 διόρθωση. Ή  θα  αγωνιστείς  για  να  αναπτύξεις  παιδιά  με  χριστιανικές   αρχές, οπότε    μπορείς  να  ελπίζεις  στη  θαλπωρή  τους ή  θα  τους  ‘’αφήσεις’’  περιουσίες  μόνο, οπότε  θα 
 μείνεις  και  εσύ  ‘’αφημένος’’.
(Από το  άγγελμα  της  ημέρας  του  Κ. Κούρκουλα,  στις  4-8-2013)