| 2 Φεβ (Πριν από 1 ημέρες)  | | ||
΄Ερχονται και οι απόκριες κοντά είναι.Ήταν μια χανθιά και μια μελαχρινή σε ένα δάσος. Τότε λέει η μελαχρινή:
- Τι ωραίο δάσος!
Τότε απαντάει η ξανθιά:
- Δε μπορώ να το δω. Είναι μπροστά τα δέντρα!
- Ποιός είναι ο Τζο;
Δεν απαντά κανείς.
Τα κάνει όλα λαμπόγυαλο και φεύγει.
Την επόμενη μέρη πάλι τα ίδια, μπαίνει, ρωτάει για τον Τζο, τα σπάει και φεύγει.
Την τρίτη μέρα πάλι το ίδιο.
Κλωτσά την πόρτα, μÏ �αίνει μέσα και ρωτά:
- Ποιός είναι ο Τζο;
Ένας τύπος σε ένα τραπέζι απαντά:
- Εγώ είμαι ο Τζο.
Τον πιάνει ο μπρατσαράς από τον γιακά, του μαυρίζει το μάτι, του σπάει χέρια, πόδια, τον κάνει μαύρο στο ξύλο, και φεύγει.
Ο δαρμένος αρχίζει να γελάει...
- Τί γελάς ρε; Σε έκανε τόπι στο ξύλο και γελάς; ρωτάν οι θαμώνες.
- Χαχαχα... Τον κορόιδεψα τον μαλάκα! Δεν είμαι ο Τζο!
Ο αρχιεργάτης τον είχε προσέξει πόσο ευσυνείδητος ήταν και τον είχε πάντα στο νου του για να τον προτείνει για προαγωγή.
Μια μέρα, ο αρχιεργάτης περνάει από το πόστο του φίλου μας και του λέει:
- Ακουσε να σου πω: Αύριο θα κατέβει ο διευθυντής στο εργοστάσιο για επιθεώρηση. Εγώ θα του μιλήσω για το πόσο καλό και εργατικό παιδί είσαι. Αλλά, όπως καταλαβαίνεις, αυτό δε φτάνει. Θα τον φέρω να σε δει και την ώρα που δουλεύεις. Προσπάθησε, όσο μπορείς να δείξεις την ευσυνειδησία σου.
Σκέφτεται ο φίλος μας. Τι να κάνει; Ξαφνικά του έρχεται μια καλή ιδέα.
Την άλλη μέρα, κατεβαίνει ο διευθυντής στο εργοστάσιο και πραγματικά, ο αρχιεργάτης, όπως ακριβώς υποσχέθηκε μιλάει με τα καλύτερα λόγια για το φίλο μας και φέρνει το διευθυντή και από το πόστο του. Και τι να δουν: Ο φίλος μας, με εκπληκτική δεξιοτεχνία, έκανε τη δουλειά του με το ένα χέρι, ενώ με το ελεύθερο έκανε και τη δουλειά του διπλανού του.
- Βλέπετε πόσο ευσυνείδητος είναι ο Χ; Σας τα ΄λεγα. Εργάζεται για δύο. Αν όχι για προαγωγή, τουλάχιστον μια αύξηση του αξίζει. Και μην ξεχνάτε ότι είναι φτωχό παιδί, έχει οικογένεια να θρέψει κλπ.
-(Διευθυντής, μασώντας το πούρο του): Μμμ, να δούμε, έχουμε μια κάποια οικονομική δυσπραγία τον τελευταίο καιρό...
Έτσι, δυστυχώς, δεν έγινε τίποτα. Ο φίλος μας συνέχισε να εργάζεται για δύο και ο αρχιεργάτης σκεφτόταν τι παραπάνω να κάνει για να τον βοηθήσει.
Μετά από λίγο και τό, πάει στο φίλο μας και του λέει εμπιστευτικά:
- Κοίταξε να δεις, αύριο θα περάσει η συνέλευση των μετόχων από το εργοστάσιο για να τους ξεναγήσουμε. Έχεις άλλη μια ευκαιρία. Προσπάθησε όσο μπορείς να δείξεις την εργατικότητά σου. Κι εγώ φυσικά θα είμαι δίπλα σου.
Την άλλη μέρα περνάνε οι μέτοχοι από το πόστο του φίλου μας και τι να δουν: Με τα δυο του χέρια εργαζόταν για δυο, και στο στόμα κρατούσε ένα λαδωτήρι, με το οποίο λάδωνε τη μηχανή που βρισκόταν μπροστά του. Οι μέτοχοι εντυπωσιάστηκαν, άκουσαν και τον αρχιεργάτη που τον εκθεία ζε ότι δούλευε για τρεις. Πάλι τίποτα δεν έγινε όμως.
Μετά από λίγο ακόμα καιρό, ξαναπιάνει ο αρχιεργάτης το φίλο μας:
- Πρόσεξε. Αυτή είναι η μεγάλη σου ευκαιρία. Το μεγάλο αφεντικό θα περάσει αύριο. Το νου σου, να τον εντυπωσιάσουμε.
Όταν, την επόμενη ημέρα, περνάει το μεγάλο αφεντικό δεν πιστεύει στα μάτια του: Βλέπει τον εργάτη να κάνει με τα δυο του χέρια δουλειά για δυο, με το λαδωτήρι στερεωμένο με λουρί στο κούτελο να λαδώνει τη μηχανή και στον κώλο να έχει προσαρμοσμένο ένα πινέλο με το οποίο βάφει τον τοίχο του εργοστασίου!
-Και που΄ σαι αφεντικό... Έχω και το στόμα ελεύθερο για πίπες.
- Τι ωραίο δάσος!
Τότε απαντάει η ξανθιά:
- Δε μπορώ να το δω. Είναι μπροστά τα δέντρα!
Ο Τζο και το σαλούν
Μπαίνει ένας τεράστιος τύπος στο σαλούν, σπάει την πόρτα και φωνάζει:- Ποιός είναι ο Τζο;
Δεν απαντά κανείς.
Τα κάνει όλα λαμπόγυαλο και φεύγει.
Την επόμενη μέρη πάλι τα ίδια, μπαίνει, ρωτάει για τον Τζο, τα σπάει και φεύγει.
Την τρίτη μέρα πάλι το ίδιο.
Κλωτσά την πόρτα, μÏ �αίνει μέσα και ρωτά:
- Ποιός είναι ο Τζο;
Ένας τύπος σε ένα τραπέζι απαντά:
- Εγώ είμαι ο Τζο.
Τον πιάνει ο μπρατσαράς από τον γιακά, του μαυρίζει το μάτι, του σπάει χέρια, πόδια, τον κάνει μαύρο στο ξύλο, και φεύγει.
Ο δαρμένος αρχίζει να γελάει...
- Τί γελάς ρε; Σε έκανε τόπι στο ξύλο και γελάς; ρωτάν οι θαμώνες.
- Χαχαχα... Τον κορόιδεψα τον μαλάκα! Δεν είμαι ο Τζο!
Ο ευσυνείδητος εργάτης.
Ήταν μια φορά ένας εργάτης που δούλευε σε ένα εργοστάσιο. Η δουλειά του ήταν εκνευριστική και μονότονη. Και όταν επί 8 ώρες όρθιος στην ίδια θέση ενώ μπροστά του περνούσαν εξαρτήματα στα οποία έπρεπε με τα δυο του χέρια να προσαρμόσει ένα λαστιχάκι. Παρ΄ όλα αυτά, αγαπούσε τη δουλειά του και έκανε ότι μπορούσε για να είναι όσο το δυνατόν πιο παραγωγικός.Ο αρχιεργάτης τον είχε προσέξει πόσο ευσυνείδητος ήταν και τον είχε πάντα στο νου του για να τον προτείνει για προαγωγή.
Μια μέρα, ο αρχιεργάτης περνάει από το πόστο του φίλου μας και του λέει:
- Ακουσε να σου πω: Αύριο θα κατέβει ο διευθυντής στο εργοστάσιο για επιθεώρηση. Εγώ θα του μιλήσω για το πόσο καλό και εργατικό παιδί είσαι. Αλλά, όπως καταλαβαίνεις, αυτό δε φτάνει. Θα τον φέρω να σε δει και την ώρα που δουλεύεις. Προσπάθησε, όσο μπορείς να δείξεις την ευσυνειδησία σου.
Σκέφτεται ο φίλος μας. Τι να κάνει; Ξαφνικά του έρχεται μια καλή ιδέα.
Την άλλη μέρα, κατεβαίνει ο διευθυντής στο εργοστάσιο και πραγματικά, ο αρχιεργάτης, όπως ακριβώς υποσχέθηκε μιλάει με τα καλύτερα λόγια για το φίλο μας και φέρνει το διευθυντή και από το πόστο του. Και τι να δουν: Ο φίλος μας, με εκπληκτική δεξιοτεχνία, έκανε τη δουλειά του με το ένα χέρι, ενώ με το ελεύθερο έκανε και τη δουλειά του διπλανού του.
- Βλέπετε πόσο ευσυνείδητος είναι ο Χ; Σας τα ΄λεγα. Εργάζεται για δύο. Αν όχι για προαγωγή, τουλάχιστον μια αύξηση του αξίζει. Και μην ξεχνάτε ότι είναι φτωχό παιδί, έχει οικογένεια να θρέψει κλπ.
-(Διευθυντής, μασώντας το πούρο του): Μμμ, να δούμε, έχουμε μια κάποια οικονομική δυσπραγία τον τελευταίο καιρό...
Έτσι, δυστυχώς, δεν έγινε τίποτα. Ο φίλος μας συνέχισε να εργάζεται για δύο και ο αρχιεργάτης σκεφτόταν τι παραπάνω να κάνει για να τον βοηθήσει.
Μετά από λίγο και τό, πάει στο φίλο μας και του λέει εμπιστευτικά:
- Κοίταξε να δεις, αύριο θα περάσει η συνέλευση των μετόχων από το εργοστάσιο για να τους ξεναγήσουμε. Έχεις άλλη μια ευκαιρία. Προσπάθησε όσο μπορείς να δείξεις την εργατικότητά σου. Κι εγώ φυσικά θα είμαι δίπλα σου.
Την άλλη μέρα περνάνε οι μέτοχοι από το πόστο του φίλου μας και τι να δουν: Με τα δυο του χέρια εργαζόταν για δυο, και στο στόμα κρατούσε ένα λαδωτήρι, με το οποίο λάδωνε τη μηχανή που βρισκόταν μπροστά του. Οι μέτοχοι εντυπωσιάστηκαν, άκουσαν και τον αρχιεργάτη που τον εκθεία ζε ότι δούλευε για τρεις. Πάλι τίποτα δεν έγινε όμως.
Μετά από λίγο ακόμα καιρό, ξαναπιάνει ο αρχιεργάτης το φίλο μας:
- Πρόσεξε. Αυτή είναι η μεγάλη σου ευκαιρία. Το μεγάλο αφεντικό θα περάσει αύριο. Το νου σου, να τον εντυπωσιάσουμε.
Όταν, την επόμενη ημέρα, περνάει το μεγάλο αφεντικό δεν πιστεύει στα μάτια του: Βλέπει τον εργάτη να κάνει με τα δυο του χέρια δουλειά για δυο, με το λαδωτήρι στερεωμένο με λουρί στο κούτελο να λαδώνει τη μηχανή και στον κώλο να έχει προσαρμοσμένο ένα πινέλο με το οποίο βάφει τον τοίχο του εργοστασίου!
-Και που΄ σαι αφεντικό... Έχω και το στόμα ελεύθερο για πίπες.
Τα λεφτα της εκκλησιας
Κάποτε συναντήθηκαν 3 ιερείς, ένας χριστιανός ορθόδοξος, ένας μουσουλμάνος και ένας καθολικός, όπου συζητούσαν για τον τρόπο που μοιράζουν τα λεφτά της εκκλησίας.
Αρχίζει πρώτος ο καθολικός και λέει:
- Εμείς οι καθολικοί, απλώνουμε ένα κόκκινο μακρί χαλί, τραβάμε μια γραμμή κάπου σε αυτό, και σκορπίζουμε το κουτί με τα λεφτά της εκκλησίας πάνω του.
Όσα λεφτα περάσουν την γραμμή είναι του Θεού τα υπόλοιπα δικά μας! Μετά λέει και ο μουσουλμάνος τι κάνουν με τα λεφτά:
- Εμε ίς πηγαίνουμε σε ένα χωράφι, ανοίγουμε μια τρύπα χάμω και ρίχνουμε τα λεφτά απο το κουτί στο χώρο γύρο απο την τρύπα, όσα μπούνε στην τρύπα είναι του Θεού, τα υπόλοιπα δικά μας!
Μετά έρχεται και και η σειρά του χριστιανού ιερέα:
- Εμείς πηγαίνουμε σε ένα ανοιχτό μέρος, παίρνουμε το κουτί με τα λεφτά και τα ρίχνουμε ψηλά στον αέρα. Όσα προλάβει να πιάσει ο Θεός είναι δικά του, τα υπόλοιπα δικά μας!!!!
Αρχίζει πρώτος ο καθολικός και λέει:
- Εμείς οι καθολικοί, απλώνουμε ένα κόκκινο μακρί χαλί, τραβάμε μια γραμμή κάπου σε αυτό, και σκορπίζουμε το κουτί με τα λεφτά της εκκλησίας πάνω του.
Όσα λεφτα περάσουν την γραμμή είναι του Θεού τα υπόλοιπα δικά μας! Μετά λέει και ο μουσουλμάνος τι κάνουν με τα λεφτά:
- Εμε ίς πηγαίνουμε σε ένα χωράφι, ανοίγουμε μια τρύπα χάμω και ρίχνουμε τα λεφτά απο το κουτί στο χώρο γύρο απο την τρύπα, όσα μπούνε στην τρύπα είναι του Θεού, τα υπόλοιπα δικά μας!
Μετά έρχεται και και η σειρά του χριστιανού ιερέα:
- Εμείς πηγαίνουμε σε ένα ανοιχτό μέρος, παίρνουμε το κουτί με τα λεφτά και τα ρίχνουμε ψηλά στον αέρα. Όσα προλάβει να πιάσει ο Θεός είναι δικά του, τα υπόλοιπα δικά μας!!!!
Το πιο γρήγορο πράμα του κόσμου...
Είναι τρία άτομα και συζητάνε για το πιο είναι το γρηγορότερο πράγμα στο κόσμο. Λέει ο πρώτος:
- "Το πιο γρήγορο πράγμα στο κόσμο είναι το φως, πατάς τον διακόπτη και αμέσως ανάβει η λάμπα."
Λέει ο δεύτερος:
- "Τι λες ρε; Το πιο γρήγορο πράγμα στο κόσμο είναι η σκέψη, γιατί θέλεις κάτι και αμέσως σου έρχεται στο μυαλό!"
Λέει και ο τρίτος:
- "Τι λέτε ρε μαλάκες; Το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο είναι το κόψιμο... γιατί όταν με πιάνει κόψιμο ούτε το φως προλαβαίνω να ανάψω ούτε να το σκεφτώ."
- "Το πιο γρήγορο πράγμα στο κόσμο είναι το φως, πατάς τον διακόπτη και αμέσως ανάβει η λάμπα."
Λέει ο δεύτερος:
- "Τι λες ρε; Το πιο γρήγορο πράγμα στο κόσμο είναι η σκέψη, γιατί θέλεις κάτι και αμέσως σου έρχεται στο μυαλό!"
Λέει και ο τρίτος:
- "Τι λέτε ρε μαλάκες; Το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο είναι το κόψιμο... γιατί όταν με πιάνει κόψιμο ούτε το φως προλαβαίνω να ανάψω ούτε να το σκεφτώ."
Διακόπτης
Pωτάει ένας άνδρας την φιλενάδα του:
- Μήπως είσαι δι ακόπτης;
- Γιατί; τον ρωτάει εκείνη.
- Επειδή μόλις σε βλέπω, μ' ανάβεις!!!!.
- Μήπως είσαι δι ακόπτης;
- Γιατί; τον ρωτάει εκείνη.
- Επειδή μόλις σε βλέπω, μ' ανάβεις!!!!.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου