Φεύγει η βαρυχειμωνιά
Άνοιξη περπατούμε
Μου φαίνεται από δω και μπρος
Θα στενοχωρηθούμε
Πέρασαν οι Απόκριες
Σαν χήρα μαυροφόρα
Μαύρη κατάρα ήτανε
Στην Πόθια και στη Χώρα
Που πήγαν ‘κείνες οι χαρές
Που χαμεν κάθε χρόνο;
Με τις τσαμπούνες και βιολιά
Διώχναμε κάθε πόνο
Στη Σκάφη και στην Παναγιά
Όλες οι καβαούες
Και μόλις τέλειωνε ο χορός
Πηγαίναμε στις Βούες
Εκεί γινόταν ο χαμός
Όλοι οι μερακλήδες
Δεν είχε τότε ασχημιές
Ούτε και χασικλήδες
Όλα τα νιάτα στη σειρά
Στο χέρι το μαντήλι
Να βλέπουσι τις κοπελιές
Με την χαρά στα χείλη
Το Ένημα με τα βιολιά
Να δώνουν και να παίρνουν
Γυναίκες άντρες στο χορό
Κι όσοι τα καταφέρνουν
Τσαμπούνες παίζαν στις αυλές
Κόσμος μασκαρεμένοι
Χορός και γλέντι ως το πρωί
Κι όλοι αγαπημένοι
Φτωχοί και πλούσιοι μαζί
Πίνανε και γλεντούσαν
Κι έφευγαν οι Απόκριες
Και δεν τις εξεχνούσαν
Είχαμεν τότες επαφή
Η Χώρα με την Πόθια
Θαλασσινοί και στεριανοί
Πλούσια φαγοπότια
Μεζέδες και θαλασσινά
Έφερναν οι ψαράδες
Και γλέντι μέχρι το πρωί
Οι δύτες σφουγγαράδες
Δεν είχε σπίτι στο Χωριό
Που να μην έχει γλέντι
Κι όλα τα νιάτα στο χορό
Να κάνουν τον λεβέντη
Οι κοπελιές χαρούμενες
Με ντούμπλες στολισμένες
Έδωναν κι έπαιρναν χαρές
Λεύτερες παντρεμένες
Καταλαβαίνετε λοιπόν
Ποια ήταν η χαρά μας
Όλοι για τις Απόκριες
Δώναμε την καρδιά μας
Ας κρατηθούμεν όλοι μας
Στα ήθη και έθιμα μας
Να τα χουνε σαν μιαν ευχή
Τα εγγόνια και παιδιά μας
ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΖΑΝΕΛΛΗΣ
ΚΑΛΥΜΝΟΣ-ΑΡΓΙΝΩΝΤΑ
24-02-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου