Κοινή Συνέντευξη Τύπου Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη και Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ανδρέα Λοβέρδου για την προστασία της Δημόσιας Υγείας

Αθήνα,  1 Απριλίου 2012

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ,: Κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε εδώ σήμερα,  με το συνάδελφό μου Υπουργό Υγείας, τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο,  για να σας παρουσιάσουμε τους νέους κανόνες προστασίας της δημόσιας υγείας και κατ’ επέκταση της δημόσιας ασφάλειας,  από την υγειονομική βόμβα που έχει δημιουργήσει η ανεξέλεγκτη ροή παράνομων μεταναστών στα κέντρα των ελληνικών πόλεων, με κυρίαρχο φυσικά πρόβλημα, το κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας, της Αθήνας.

                   Κυρίες και κύριοι, αν δεν πάρουμε άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης, πρώτον οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε ανθρωπιστικές τραγωδίες κάθε είδους. Η διαπλοκή της κρίσης με το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, αποτελούν το πιο θανατηφόρο κοκτέιλ για την κοινωνία μας.

                   Δεύτερον, θέτουμε σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων, και των Ελλήνων  και των μεταναστών. Αν εκραγεί η υγειονομική βόμβα στην καρδιά της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων, οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες.

                   Τρίτον, η απραξία και η αναποφασιστικότητα επωάζουν το «αυγό του φιδιού», επωάζουν κάθε είδους φασιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις και συμπεριφορές που θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.

                   Τέταρτον, δυστυχώς αντιμετωπίζουμε τον άμεσο κίνδυνο  αποβολής μας εξόδου από τη Συνθήκη Σένγκεν,  με ό,τι αυτό  συνεπάγεται. Δηλαδή ουσιαστικά αποχώρηση από το χώρο ελευθερίας και  δικαιοσύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

                   Οποιαδήποτε προσπάθεια λύσης του προβλήματος πρέπει να παίρνει υπ' όψιν της όλα τα παραπάνω. Αλλά δε μπορεί να απέχει από τον ανθρωπισμό και την ευαισθησία της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής πολιτείας. Οι μετανάστες, ακόμα και οι παράνομοι, δεν είναι εχθροί μας. Είναι συνάνθρωποί μας σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση και έτσι πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε, είτε ως πολίτες,  είτε ως πολιτεία.

                   Τα κέντρα φιλοξενίας των μεταναστών, θα βοηθήσουν έναν πολύ σημαντικό αριθμό μεταναστών να ζήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες για όσο καιρό παραμένουν στη χώρα μας. Θα έχουν συνθήκες υγιεινής, και καθαριότητας, που δεν έχουν  ως τώρα,  ως σήμερα, καθώς συνωστίζονται σε «τρώγλες» κατά δεκάδες.

                   Θα σωθούν ανθρώπινες ζωές που αλλιώς θα χάνονταν κάθε μέρα στις πόλεις μας. Θ’ απαλλαγούν  χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως νέοι, από τα πλοκάμια της κάθε λογής μαφίας που εκμεταλλεύεται την απελπισία τους. Ταυτόχρονα, θ’ ανακουφιστεί και το κέντρο της Αθήνας και οι γειτονιές των πόλεών μας που έχουν υποβαθμιστεί σε «χωματερές» ανθρώπινων υπάρξεων.

                   Το βέβαιο είναι ότι η  σημερινή κατάσταση δε μπορεί να συνεχιστεί. Προσβάλλει την Ελλάδα, προσβάλλει τους Έλληνες. Τραυματίζει την καθημερινότητα χιλιάδων πολιτών, καταδικάζει σε φριχτές συνθήκες διαβίωσης, στην αρρώστια ακόμα και στο θάνατο, χιλιάδες παράνομους μετανάστες.

                   Απάνθρωποι δεν είναι οι χώροι υποχρεωτικής φιλοξενίας παράνομων μεταναστών. Απάνθρωπο είναι να περιοριζόμαστε σε ωραία λόγια και συνθήματα, ενώ γύρω μας, πλάι μας, σημειώνονται χιλιάδες δράματα που μπορεί να εξελιχθούν σε μια μείζονα ανθρωπιστική τραγωδία.

                   Ασφάλεια δεν είναι μόνο η καταπολέμηση του εγκλήματος. Ασφάλεια είναι και η προστασία της δημόσιας υγείας από τα λοιμώδη νοσήματα, ο αυστηρός υγειονομικός έλεγχος των παράνομων μεταναστών και η αντιμετώπιση και ταυτοποίηση των πιο σημαντικών και πιο επικίνδυνων ασθενειών με συγκεκριμένες ευάλωτες ευπαθείς ομάδες. Ασφάλεια είναι  η θέσπιση αυστηρών κανόνων και κυρώσεων για όσους επιμένουν ν’ αδιαφορούν γι’ αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη παράμετρο, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

                   Να σας δώσω ένα παράδειγμα, φαινομενικά αθώο κατ' αρχήν: Χιλιάδες παράνομοι μετανάστες ασχολούνται κάθε χρόνο παρανόμως φυσικά, σε επαγγελματικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τη διατροφή μας, με τη συγκομιδή και επεξεργασία φρούτων, λαχανικών κτλ. ή ακόμα και στη βιομηχανία τροφίμων, στα εστιατόρια που τρώμε, στα ξενοδοχεία που  μένουμε.

                   Πρόκειται για ένα εργατικό δυναμικό αναμφίβολα φθηνό, ωστόσο πολύ ευάλωτο στην εκμετάλλευση. Υπάρχει,  λοιπόν μια ενοχλητική αλήθεια εδώ, που για χρόνια προσποιούμαστε πως δεν υπάρχει. Οι άνθρωποι αυτοί είναι δεκάδες φορές πιο ευάλωτοι από το γενικό πληθυσμό σε μολυσματικές, μεταδοτικές, ιδιαίτερα επικίνδυνες ασθένειες.

                   Γι’ αυτό,  λοιπόν,  βρισκόμαστε σήμερα εδώ, για να φωτίσουμε μαζί με τον Ανδρέα Λοβέρδο, τον Υπουργό Υγείας και αυτή τη διάσταση της διαχείρισης των παράνομων μεταναστευτικών ροών και των κινδύνων που τίθεται για  τη δημόσια υγεία.

                   Επιπλέον, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προωθεί νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει ότι οι αλλοδαποί που βρίσκονται στη χώρα και πάσχουν από λοιμώδες  νόσημα ή ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες  σε λοιμώδη νοσήματα λόγω της χώρας προέλευσης τους  ή εξ αιτίας της χρήσης απαγορευμένων ναρκωτικών ουσιών, ή ακόμα γιατί είναι εκδιδόμενα πρόσωπα ή διαμένουν κάτω από συνθήκες απαράδεκτες, υγιεινής και καθαριότητας, θα κρατούνται.

                   Τι εννοώ: Όσοι από αυτούς χρειάζονται θεραπεία, θα νοσηλεύονται σε ειδικούς χώρους νοσοκομείων και θα φυλάσσονται, ενώ οι υπόλοιποι θα κρατούνται σε χώρους  ώστε να είναι υγειονομικά ελεγχόμενοι και ν’ αποτρέπεται οποιοσδήποτε κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.

                   Έτσι, δε θα κυκλοφορούν  ανεξέλεγκτα «ελεύθερα» αυτές οι προαναφερόμενες κατηγορίες, ακόμα και αν έχουν ζητήσει την υπαγωγή τους σε καθεστώς πρόσφυγα και εκκρεμεί η σχετική εξέταση του αιτήματός τους.

                   Μέχρι σήμερα, για μια σειρά λόγους,  αυτοί οι άνθρωποι δε μπορούσαν να κρατηθούν. Ασφαλώς,  κράτηση θα υπάρχει για τους αλλοδαπούς των κατηγοριών αυτών όταν σε βάρος τους εκκρεμεί απόφαση διοικητικής απέλασης.

                   Τέλος, θέλω να σας ενημερώσω ότι με απόφαση που προωθούμε στα νομοσχέδια που θα ψηφιστούν τις επόμενες μέρες, νομοθετούμε τη δημιουργία τριών τουλάχιστον Κέντρων υποχρεωτικής και κλειστής φιλοξενίας, σε κάθε Περιφέρεια της χώρας για τους παράνομους μετανάστες έτσι ώστε να διαμένουν σε αυτούς τους χώρους, με τις πλήρεις προδιαγραφές υγιεινής, καθαριότητας, αξιοπρέπειας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στη συνέχεια να επαναπροωθούνται στις χώρες τους.

                    Τρία τουλάχιστον Κέντρα φιλοξενίας σε κάθε Περιφέρεια της χώρας.  Θέλω  να δηλώσω ότι κατανοούμε πλήρως τις ευαισθησίες της κάθε τοπικής κοινωνίας, τους φόβους, τις ανασφάλειες. Αντιλαμβάνομαι,  επίσης,  πλήρως τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Ωστόσο,  αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι αυτό που προέχει είναι η ασφάλεια του συνόλου των Ελλήνων πολιτών, η προστασία της δημόσιας υγείας, η ασφάλεια της χώρας.

Θέλω,  επίσης, να δηλώσω κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να υποκύψουμε και δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε σε κανένα λαϊκισμό ή άλλου είδους πίεση που ασκείται από ελάχιστους –από ελάχιστους, επαναλαμβάνω- εκπρόσωπους της Αυτοδιοίκησης και των Περιφερειών.

Εκτιμώ,  ότι και αυτοί στο τέλος θα λάβουν μια καθαρή, εθνική στάση απέναντι στο μεγάλο εθνικό ζήτημα που είναι η παράνομη μετανάστευση.

Τα Κέντρα θα λειτουργήσουν. Το πρώτο Κέντρο θα λειτουργήσει τις επόμενες μέρες πριν τις εκλογές και θα φιλοξενήσει εκατοντάδες παράνομους μετανάστες που πρέπει να προωθηθούν στην πατρίδα τους, σε συνδυασμό με τα ζητήματα τα οποία σήμερα η δική μας συνέντευξη με τον Ανδρέα Λοβέρδο διαπραγματεύεται, δηλαδή τα θέματα δημόσιας υγείας.

Θα προχωρήσουμε και θέλω να πω ότι όποιος αντιλαμβάνεται αυτή την υπόθεση ως προεκλογική, κάνει λάθος διεύθυνση, είναι μεγάλο λάθος ένα εθνικό ζήτημα να το ανάγουμε σε αντικείμενο προεκλογικής αντιπαράθεσης.

Είναι εθνικό ζήτημα και απαιτείται σοβαρότητα και ευθύνη. Και με αυτή τη σοβαρότητα και την ευθύνη το υπηρετούμε. Το πρώτο Κέντρο λοιπόν θα λειτουργήσει εντός του Απριλίου και θα λειτουργήσει με όλες τις προδιαγραφές,  έτσι ώστε να δώσουμε κι ένα δείγμα σε όλους και στους Έλληνες πολίτες και στους ξένους, ότι σεβόμαστε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ανθρώπινη υπόσταση αλλά ταυτόχρονα προστατεύουμε τη δημόσια υγεία, προστατεύουμε την υγεία αυτών των ανθρώπων, προστατεύουμε τους ανθρώπους από την εκμετάλλευση των παράνομων δικτύων και ότι σεβόμαστε τον άνθρωπο.

Ευχαριστώ πολύ. Θα δώσω τον λόγο στον συνάδελφό μου τον Ανδρέα Λοβέρδο ως Υπουργό Υγείας ο οποίος θα αναφερθεί στα ζητήματα αυτά πιο εξειδικευμένα που αφορούν στην έκδοση μιας υγειονομικής διάταξης και την προστασία της δημόσιας υγείας. Ανδρέα μου, έχεις τον λόγο.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ,: Ευχαριστώ πάρα πολύ τον συνάδελφο και φίλο τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που έδωσε διέξοδο με τον αποφασιστικό του τρόπο σε ένα πρόβλημα που μας ταλαιπωρεί στο Υπουργείο Υγείας επί πάρα πολύ καιρό και που έτεινε ευήκοον ους,  όχι μόνο τώρα, αλλά και από το προηγούμενο Υπουργείο στο οποίο ήταν, στις αγωνίες και στους φόβους μας, όπως τους εκφράζαμε θεσμικά στη Βουλή, αλλά και στο δημόσιο διάλογο μιλώντας για υγειονομική βόμβα, μιλώντας για τα τραγικά προβλήματα που από πλευράς υγείας αντιμετωπίζει ο τόπος, από την επανεμφάνιση στην Ελλάδα ξεχασμένων ασθενειών, από τη χωρίς όρια και χωρίς τρόπους και χωρίς μεθόδους υποδοχής και δομές υποδοχής, συμβίωση των Ελλήνων πολιτών των Ευρωπαίων πολιτών, με πάνω από 1 εκ. ανθρώπους όπου κανείς δεν ξέρει πόσα προβλήματα δημιουργούν σε σχέση με τη δημόσια υγεία.

Υπογραμμίζω,  τη διέξοδο,  που έδωσε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης σε αυτή την αγωνία και σε αυτούς τους φόβους του Υπουργείου Υγείας, γιατί κυρίες και κύριοι μιλάμε ήδη από το Μάρτιο του 2011 γι' αυτό. Από το Μάρτιο του 2011! Πολλές φορές υπερβάλλαμε και σε εκφράσεις για να κινητοποιηθεί κάποιος. Κανένας δεν  κινητοποιείτο. Κανένας. Ο μιντιακός χώρος ήταν σχεδόν ουδέτερος.

Πέρσι, μόλις,  το καλοκαίρι μόλις τότε ένα δυο δημοσιογράφοι από μεγάλα κανάλια, άρχισαν να μας ρωτούν τι είναι αυτά που λέτε και άρχισαν να δίνουν χώρο για να εκφράσουμε την αγωνία μας.

Κυρίες και κύριοι, θυμίζω ότι μίλησα πρώτη φορά για υγειονομική βόμβα το Μάρτιο του 2011 με αφορμή την κατάληψη του κτηρίου της Υπατίας. Τότε,  το θέμα ήταν περιορισμένο, αντιμετωπίστηκε εν τέλει και έφυγε ως πρόβλημα.

Θυμίζω ότι στη συνέχεια στη Βουλή και στους εκπρόσωπους Τύπου του Υπουργείου Υγείας παρουσίασα τα νέα δεδομένα σχετικά με την εξάπλωση του AIDS. Την εξάπλωση του AIDS,  που οφειλόταν και οφείλεται στους ασθενείς από την αρρώστια αυτή που μπαίνουν παράνομα στη χώρα, στην πορνεία και  αλλά στα ναρκωτικά.

Παρουσιάζω, τότε,  στο ξενοδοχείο Caravel στους εκπρόσωπους του Τύπου σχετικές μελέτες που έχει εκπονήσει το ΚΕΕΛΠΝΟ. Δεν καταφέρνω να σπάσω το ταμπού της δημοσιότητας, ούτε να κεντρίσω το ενδιαφέρον κανενός. Έλεγα,  τότε ότι: εξαπλώνεται το AIDS, οι ρυθμοί ήταν 500% αύξηση, πολύ μεγάλος ρυθμός, το πρόβλημα θα περάσει από το γκέτο των μεταναστών στην ελληνική οικογένεια. Κανείς, όμως,  δεν αντιδρούσε.

Φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2011 αναφέρω ρυθμό αύξησης του AIDS 1000%. Κανείς δεν αντιδράει. Αναφέρω, ότι βελτιώνεται η εικόνα των παρανόμων εκδιδομένων γυναικών στο δρόμο. Εμείς, στο Υπουργείο Υγείας ζούμε στο κέντρο της Αθήνας, ζούμε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Έβλεπα, λοιπόν, ότι άλλαζαν τα πρόσωπα μπαίνοντας και βγαίνοντας στο γραφείο μου και η αλλαγή αυτή, η βελτίωση της εμφάνισης, καθιστούσε τις εκδιδόμενες αυτές γυναίκες ελκυστικότερες και ήταν εμφανώς  προφανές ότι το πρόβλημα θα περνούσε στην ελληνική οικογένεια,  από κάποιον που ενδεχομένως θα πήγαινε μαζί τους, χωρίς προφύλαξη.

Ο δημόσιος λόγος μας εντάθηκε ακόμη περισσότερο. Κανείς δεν αντιδρούσε. Με τον πόλεμο στη βόρεια Αφρική, αποκτήσαμε συμμάχους στην Ευρώπη. Ευτυχώς,  τους Ιταλούς και τους Μαλτέζους. Ο Ιταλός συνάδελφος στην προηγούμενη Κυβέρνηση της Ιταλίας πήρε πρωτοβουλίες. Ανταποκρίθηκα αμέσως. Γίναμε τρεις με τον Μαλτέζο, γίναμε τέσσερις με τον Κύπριο συνάδελφο.

Αλλά στα σχετικά forum που οργανώσαμε, μόνο τρεις Υπουργοί ήμασταν παρόντες. Οι άλλοι έστελναν Γενικούς Γραμματείς ή Πρέσβεις. Και όταν έβαλα το θέμα στο Συμβούλιο Υπουργών, δυο φορές, τη μία στο άτυπο στη Βουδαπέστη και τη δεύτερη στο επίσημο στο Λουξεμβούργο, το θέμα συζητήθηκε στις παρυφές. Το θέμα συζητήθηκε σε γεύμα εργασίας. Κανείς δεν αναλαμβάνει να μπει στον κόπο, αφού δεν μπαίνουμε εμείς οι ίδιοι.

Κάλεσα το Ευρωπαϊκό ΚΕΕΛΠΝΟ το ECDC που μάλιστα, επισκέπτομαι αύριο το πρωί στη Στοκχόλμη. Ήρθαν εδώ, πήγαν στον Έβρο. Τους είχαμε υπογραμμίσει τις ασθένειες. Αυτοί υπογράμμισαν τα δικαιώματα του ανθρώπου, που εμείς δε σεβόμαστε,  δήθεν, υποτιμώντας τα προβλήματα της υγείας που έχουν δημιουργηθεί.

                   Όλη αυτή η ουδέτερη στάση, η αδιάφορη στάση ή η στάση χαμηλού ενδιαφέροντος, ξεκινούσε από το γεγονός ότι η ελληνική πολιτεία δεν αναδείκνυε πρώτη και με ένταση το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ίδια ως κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί,  οι άνθρωποι αυτοί που έρχονται εδώ, δεν έρχονται εδώ επειδή θέλουν να φύγουν απλώς απ’ τον τόπο τους.  Έρχονται εδώ γιατί θέλουν να φύγουν από δω και να πάνε στην υπόλοιπη Ευρώπη, μεταφέροντας τις ασθένειες και τα υπόλοιπα προβλήματα τα οποία έχουν.

                   Τι δυνατότητες είχα;  Έκανα διμερή συνάντηση με το Βούλγαρο συνάδελφο και τον πήγα στον Έβρο. Όλα αυτά τα έκανα τον περασμένο καιρό προσπαθώντας ν’ αναδείξω το πρόβλημα για ν’ αποκτήσει η Ελλάδα συμμάχους. Γίναμε περίπου 8 στους 27 που κάτι λένε για το θέμα. Έχουμε δρόμο να διανύσουμε ακόμα μέχρι να κατακτήσουμε την πλειοψηφία, για να υπάρχει κινητοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να υπάρξει κινητοποίηση αντιμετώπισης αποτελεσματικής των προβλημάτων υγείας, εγώ απ’ αυτή την πλευρά το βλέπω.

                   Κυρίες και  κύριοι, για να συνοψίσω: Δίνει διέξοδο το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη,   με τον Υπουργό Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες. Είχαμε τη δυνατότητα έκδοσης Υπουργικής Απόφασης  δικής μου με τον τύπο της υγειονομικής διάταξης, αλλά αν το έκανα αυτό χωρίς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να μου λέει «ναι», τότε θα πέταγα το μπαλάκι αλλού και θα έκανα μια κλασική, σε παλαιότερους χρόνους, υπουργική δημαγωγία: Να βγάλω εγώ τον εαυτό  μου απ’ έξω και να μπλέξω όλους τους άλλους. Δεν το έκανα.

                   Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος και αυτό το θέμα έχω συνείδηση ότι απαιτεί συνεργασία και συνεργατική διάθεση, την οποία έχω βρει. Και ευχαριστώ πάρα πολύ το Μιχάλη Χρυσοχοϊδη γι’ αυτό, γιατί έδωσε μια λύση. Έτσι, σήμερα είμαι στη θέση να υπογράψω χωρίς να φοβάμαι ότι δημαγωγώ ή ότι απλώς λέω λόγια τα οποία περιβάλλω με τον τύπο μιας νομικής απόφασης.

                   Αλλά είμαι βέβαιος  ότι το Υπουργείο Υγείας με τη συνδρομή του ΚΕΕΛΠΝΟ λέει πράγματα τα οποία θα οδηγήσουν σε πράξεις. Και ήδη νομίζω ότι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έδωσε δείγμα γραφής αποτελεσματικότητας.

                   Δε λέμε τίποτε περισσότερο από αυτά που λέει η επιστήμη και η κοινή λογική  με την υγειονομική μας διάταξη. Λέμε λοιπόν:

                   Πρώτον, ότι οι ξεχασμένες ασθένειες για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και για την Ελλάδα, επανακάμπτουν. Λέμε επίσης ότι το ΑΙDS το οποίο είχαμε περιορίσει μέχρι το έτος 2010, το είχαμε τιθασεύσει ως φαινόμενο ιατρικό, επανακάμπτει με δραματικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

                   Λέμε,  ακόμη,  ότι η αβελτηρία της ελληνικής πολιτείας οδήγησε στο τραγικό φαινόμενο, το έχω ελέγξει δέκα φορές πριν το πω και πάλι θα χρησιμοποιήσω ένα ρήμα για να βγω λίγο από το κάδρο της ευθύνης. Μου λέει το ΚΕΕΛΠΝΟ σε συνεργασία με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, από τους 600 οίκους ανοχής στην πρωτεύουσα οι 7 έχουν άδειες και λειτουργούν νόμιμα.

                   Τι σημαίνει αυτό για μας; Σημαίνει ότι δε μπορούμε να κάνουμε ελέγχους εκεί και είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε τη βούληση των παρανόμως εκεί εργαζομένων μέχρι σήμερα, για να μπορούμε να δούμε αν έχουν ΑΙDS. Ό,τι σας λέω, είναι έτσι.

                   Ενημερώνομαι δύο, τρεις, δέκα, είκοσι φορές ότι αυτά που λέω είναι αλήθειες. Γιατί κι εγώ μέχρι κι εχθές,  πραγματικά εχθές που μίλησα δημόσια για το θέμα, δε μπορούσα να σηκώσω το βάρος αυτής της αλήθειας, έλεγα μήπως δεν είναι έτσι. Και μετά από μια εμφάνισή μου σε δημόσιο διάλογο χθες, οι συνεργάτες μου,  μού είπαν «όχι, να το πεις, είναι έτσι».

                   Άρα,  λοιπόν,  τα στοιχεία για την αύξηση του ΑΙDS που δίνουμε, είναι χωρίς να έχουμε ελέγξει τις εκδιδόμενες γυναίκες αυτές που παρανόμως εκδίδονται, αν είναι καλά στην υγεία τους. Τα στοιχεία που έχουμε είναι από αυτούς που προσέρχονται μόνοι τους στις κινητές μονάδες του ΚΕΕΛΠΝΟ να εξετασθούν και από αυτά προκύπτει, από την εθελούσια ελεγκτική διαδικασία ο ρυθμός αύξησης του 1000% και άνω.

                   Χθες,  έδωσα στη δημοσιότητα το στοιχείο και το επαναλαμβάνω τώρα, ότι το 2012,  εδώ και τρεις μήνες έχουμε εντοπίσει στο κέντρο της Αθήνας 100 οροθετικούς, φορείς του ΑΙDS δηλαδή, όταν το 2010 ο ρυθμός ήταν 15 περιστατικά το χρόνο και πέρυσι ήταν 250. Ο ρυθμός αυτός σημαίνει,  ότι θα περάσουμε τους 500 το 2012. Αντιλαμβανόμαστε για τι συζητάμε; Κι εμείς το κοιτάμε;

                   Εμείς,  λοιπόν σήμερα, για όλους αυτούς τους λόγους, εκδίδουμε υγειονομική διάταξη η οποία προβλέπει την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου, της παράνομης πορνείας και των σχετικών ασθενειών, την αντιμετώπιση του φαινόμενου να μπαίνουν άνθρωποι με ξεχασμένες ασθένειες στην Ελλάδα κι εμείς να τους κοιτάμε. Ελονοσία, στις μέρες μας,  κυρίες και κύριοι, προέκυψε το πρόβλημα στη Λακωνία,  πέρυσι. Εκδόθηκε, μάλιστα,  από τους Αμερικανούς ταξιδιωτική οδηγία.

                   Οι παράνομοι αυτοί που μπαίνουν κυρίως από τον Έβρο, παίρνουν το ΚΤΕΛ και φτάνουν στη Λακωνία. Και λέγαμε «σταματήστε τους», στην Αθήνα, στο ΚΤΕΛ. Και κάναμε αγώνα να αρθεί η ταξιδιωτική οδηγία. Και άρθηκε, τελικά. Που μας εξομοίωνε με χώρες του 5^ου, του 6^ου κόσμου, τις χειρότερες από τις τριτοκοσμικές σε ό,τι αφορά την υγειονομική περίθαλψη, τις ιατρικές υπηρεσίες και τις σχετικές δομές.

                   Που εμείς δεν είμαστε έτσι. Είμαστε μια από τις καλύτερες χώρες στον κόσμο σε ό,τι αφορά τις δομές. Σπάνια μια  χώρα έχει τον πλούτο των υποδομών υγείας που έχει η Ελλάδα.  Αλλά αυτό το πρόβλημα ξεπερνάει τους πάντες.

                   Τρίτον: Δεν έχει προβληματιστεί κανείς από αυτά, μετά την πρωτοβουλία που πήρε ο Υπουργός, ο κ. Χρυσοχοϊδης, για τα προβλήματα υγείας που δημιουργούν οι όροι διαβίωσης σε ακατάλληλους χώρους; Μια οπτική και μόνο επαφή σου δείχνει την οξύτητα του κινδύνου που υπάρχει, πόσο μάλλον οι έρευνες που έχει   κάνει το ΚΕΕΛΠΝΟ  με ειδικούς επιστήμονες, γιατρούς.

                   Άρα,  λοιπόν, τέλος στην κατά βούληση χρήση για κατοικία  χώρων που είναι αποθήκες, που είναι ακατάλληλοι από υγειονομικής πλευράς και από κάθε άποψη. Μπαίνει μια τάξη και σ’ αυτό. Για  να υποστηριχθεί η προσπάθεια που  λέει ο Υπουργός, κάθε νοσοκομείο υποχρεούται να δημιουργήσει ένα χώρο στον οποίο άνθρωποι που έχουν βαριά   τέτοια νοσήματα, για  να μην έρχονται σε επαφή με τους υπολοίπους. Γιατί οι ασθένειες όπως για παράδειγμα είναι η φυματίωση, δεν  μεταδίδονται με  την επαφή αλλά μεταδίδονται μέσω του αέρα.

                   Μπαίνει ένας σ’ ένα λεωφορείο λ.χ. και  μεταδίδει την ασθένειά του σε όλους όσους είναι μέσα. Εμείς, λοιπόν, θα καθίσουμε να το  «κοιτάμε» ακόμη αυτό το πρόβλημα, αμήχανοι και  αδρανείς; Φορείς συζητήσεων στο πλαίσιο ενός φαύλου κύκλου που γυρίζουμε γύρω-γύρω επί χρόνια και δεν αποφασίζουμε να τον σπάσουμε;

                   Τον σπάμε λοιπόν τώρα. Γιατί, καταλάβαμε, γιατί αντιδράσαμε εγκαίρως, γιατί ακουστήκαμε από τον κ. Χρυσοχοϊδη και γιατί παίρνουμε πρωτοβουλίες. Εκδίδουμε σήμερα την  υγειονομική διάταξη.

                   Σας παρακαλώ πολύ, επειδή μετά τη συνεργασία που είχα με τον κ. Υπουργό κάνουμε μία-δυο αλλαγές, αν σας την έχω στείλει με εμπάργκο κρατήστε την για μισή ώρα ακόμα μέχρι να την πάρετε στην τελική μορφή, εγώ έχω υπογράψει, δεν έχω λόγους να καθυστερώ. Το κείμενο το έχω υπογράψει, θα γίνουν μια ή δυο αλλαγές στις πρώτες διατάξεις του και σε λίγη  ώρα θα την έχετε για να ξέρετε,  ακριβώς,  ποιες πρωτοβουλίες έχουν  παρθεί.

                   Είμαστε πεισμένοι, τους λαϊκιστές, τους δημαγωγούς, τους ψευδοφίλους των ανθρωπίνων και λοιπών δικαιωμάτων,  που παραβλέπουν την πραγματικότητα και που  κατανοούμε ενδεχομένως την αγωνία που έχουν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά η δουλειά τους δεν έχει καμία σχέση με τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό χώρο, με τον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης. Η δουλειά τους έχει να κάνει με τα δικά τους συμφέροντα. Ας τα χειριστούν λοιπόν τα συμφέροντά τους. Εμείς, μιλάμε,  για τα συμφέροντα του συνόλου, εμείς μιλάμε για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, μιλάμε για τα συμφέροντα των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μιλάμε για αγαθά ανθρωπιστικά, μιλάμε για αξίες που είναι συνυφασμένες με τον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό.

                   Μιλάμε,  λοιπόν,  για τη δημόσια υγεία και έχουμε την βούληση να την προστατεύσουμε. Πεποίθησή μας,  είναι,  ότι κάνουμε το σωστό. Επαναλαμβάνω,  ότι το παλεύουμε εδώ και καιρό στο Υπουργείο Υγείας και επιτέλους, με τη συνεργασία με τον κ. Χρυσοχοΐδη δίνουμε διέξοδο στα αδιέξοδα. Ευχαριστώ πάρα πολύ και ζητώ συγνώμη που σας ταλαιπωρήσαμε Κυριακάτικα.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Και εγώ θέλω να σας ζητήσω συγνώμη για την Κυριακάτικη ταλαιπωρία, αλλά και οι δυο φεύγουμε εξωτερικό το απόγευμα. Ο Ανδρέας  σας είπε ότι πάει στην Σουηδία, εγώ αύριο το πρωί έχω συνάντηση και κοινή Συνέντευξη Τύπου με την Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων την κα Μάλμστρομ, ακριβώς για να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες όλου του στρατηγικού σχεδίου για την αντιμετώπιση των παράνομων μεταναστευτικών ροών στη χώρα μας.

                   Να συμπληρώσω δυο λόγια, μόνο, και να προσθέσω σ’ αυτά που είπε ο Ανδρέας, ότι εάν το πολιτικό μας σύστημα και αυτή τη φορά και σ’ αυτό το μεγάλο εθνικό κοινωνικό ζήτημα δεν απαντήσει με ευθύνη, τότε θα δικαιώσουμε όλους εκείνους που αποστρέφονται την πολιτική και τους πολιτικούς. Και είμαστε,  εδώ σήμερα,  για να απαντήσουμε με ευθύνη. Με την με την ευθύνη των πολιτικών, με την ευθύνη των δημοσίων προσώπων, με την ευθύνη των Υπουργών, ότι είμαστε εδώ για να δώσουμε απαντήσεις στην αγωνία των Ελλήνων πολιτών.

                   Να προσθέσω ότι μια από τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στην υγειονομική διάταξη που αφορά την Αστυνομία, είναι ότι θα σφραγίζονται τα σπίτια όπου μένουν μαζικά αλλοδαποί, κάτω από συνθήκες υγειονομικά απαράδεκτες και απαγορευμένες.

                   Σε λίγες μέρες μετά την έκδοση και δημοσίευση της απόφασης του κ. Λοβέρδου, της υγειονομικής διάταξης, θα καλέσουμε τους πολίτες να καλούν την Ελληνική Αστυνομία σε μια ειδική τηλεφωνική γραμμή -που θα γνωστοποιηθεί σύντομα-  και να καταγγέλλουν τέτοια φαινόμενα, τέτοια περιστατικά:  όπου σε πολυκατοικίες, ή σε άλλους χώρους ζουν μαζικά κάτω από συνθήκες επικίνδυνες για την δημόσια υγεία αλλοδαποί. Τα σπίτια αυτά θα σφραγίζονται και οι ιδιοκτήτες τους θα έχουν ποινικές ευθύνες. Όπως ποινικές ευθύνες έχουν και οι επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος παράνομους μετανάστες χωρίς να έχουν βιβλιάριο υγείας.

                   Τέλος,  να προσθέσω κάτι  επιπλέον σε αυτό  που είπε ο κ. Λοβέρδος προηγουμένως. Ξέρετε ότι  το 35% των χρηστών ναρκωτικών στην Ομόνοια είναι οροθετικοί και εμείς έχουμε γίνει παρατηρητές όλο αυτό το χρονικό διάστημα; Λοιπόν, δεν μας τιμά όλη αυτή η υπόθεση.

                   Πραγματικά είδα τον Δεκέμβριο τον Ανδρέα Λοβέρδο να φωνάζει, να κραυγάζει σε μια Συνέντευξη Τύπου μαζί με το ΚΕΕΛΠΝΟ και γράφτηκαν κάποια πολύ μικρά μονόστηλα για ένα θέμα που αποτελεί βόμβα για την κοινωνία μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή,  εγκυμονεί ένας κίνδυνος, για  εμένα ξέρετε αυτή η διερμηνεία των δηλώσεων,  καμιά φορά,  μπορεί να αλλοιωθεί και να στρεβλωθεί. Θα ήθελα λίγο πιο ξεκάθαρες απαντήσεις,  γιατί μέχρι χθες μιλούσαμε για «ανθρώπους και ποντίκια» αυτούς που μένανε δηλαδή σ’ αυτούς τους χώρους, σήμερα υπάρχει ο κίνδυνος να μιλάμε για ανθρώπους και «μιάσματα».

                   Ξαφνικά,  δηλαδή,  ανακαλύφθηκε μια άλλη κοινωνία των μεταναστών, η οποία ενέχει τον κίνδυνο της μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών. Μέχρι χθες,  αυτό ο κόσμος δεν το έπαιρνε στα σοβαρά, όπως ενδεχομένως και ο κ. Λοβέρδος,  το είπε.

                   Υπάρχει,  αν θέλετε και εδώ αυτό που ενδεχομένως να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις ομάδες στις οποίες επωάζεται το «αυγό του φιδιού»,  γιατί μπορεί να έχουμε ξαφνικά άλλου είδους πογκρόμ και διώξεις. Θέλουμε μια ξεκάθαρη απάντηση για το τι ακριβώς εννοείτε όταν λέτε αυτά που έχετε εξαγγείλει.

                   Το δεύτερο,  που ήθελα να ρωτήσω είναι, ποιοι είναι αυτοί που θα κρίνουν;  Γιατί δεν έχει διευκρινιστεί αυτό, ποιοι είναι αυτοί που θα κρίνουν αν και κατά πόσο αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν κίνδυνο για την δημόσια υγεία; Ποιο  στρατόπεδο θα  είναι αυτό το πρώτο,  γιατί δεν το διευκρινίσατε αλλά και πώς δηλαδή,  θα γίνεται ο έλεγχος;  Θα  υπάρχουν και υγειονομικοί παράγοντες -  στελέχη,  εκεί   προκειμένου  να γίνονται οι έλεγχοι; Θα  έχετε μικτά κλιμάκια θέλω να πω;

                   Είπατε ότι θα λειτουργήσει ένα στρατόπεδο πριν από τις εκλογές και εκεί   θα πάνε όσοι από τους οποίους  σε πρώτη φάση θα διαπιστωθούν ότι έχουν μεταδοτικές ασθένειες. Δεν σας φοβίζει ότι θα κορυφωθούν οι αντιδράσεις; Καταρχήν,  να μας πείτε ποιο θα είναι αυτό το στρατόπεδο που θα λειτουργήσει πριν από τις εκλογές.  Και  δεν σας φοβίζει ότι τώρα, εδώ μέχρι πρότινος,  είχαμε αντιδράσεις από το γεγονός και μόνο ότι θα πήγαιναν «ποντίκια». Φανταστείτε, τώρα,  τι έχει να γίνει με το γεγονός ότι θα πάνε  τα «μιάσματα».

                   Αυτό με τα νοσοκομεία μας το απαντήσετε. Και παρ’ ότι μας επικρίνει ο κ. Λοβέρδος σε σχέση με το εάν ενημερώσαμε ή όχι, εμείς γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι οι συνδικαλιστές αστυνομικοί εδώ και χρόνια κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, έχουν βγάλει κατ’ επανάληψη ανακοινώσεις σε σχέση με τις μεταδοτικές και μολυσματικές ασθένειες. Είσαστε σε ένα χώρο που το αντικείμενο αυτό το οποίο θίγετε σήμερα, έχει θιχτεί κατ’ επανάληψη και από συνδικαλιστές και από Ενώσεις Αστυνομικών, αλλά και από επιστολές. Αυτά είναι σε γενικές γραμμές αυτά που θέλω να ρωτήσω.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κοιτάξτε, εμείς είμαστε στο πλαίσιο του Υπουργικού Συμβουλίου,  δυο Υπουργεία πια απολύτως εναρμονισμένα. Δεν υποκαθιστά όμως το ένα το άλλο. Εμείς έχουμε επιστημονική δουλειά να κάνουμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρακτικά κ. Υπουργέ, γίνεται έλεγχος κάτω στην Ομόνοια…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αυτό πάω να πω. Έχουμε επιστημονική δουλειά να κάνουμε. Απελευθερώνονται τα χέρια μας. Και ξέρουμε ότι η επιστημονική μας δουλειά δεν είναι απλώς η καταγραφή μιας στατιστικής, αλλά είναι η καταγραφή προβλημάτων προς επίλυση. Με τη δύναμη του παραδείγματος.

                   Εγώ ανέφερα την πορνεία, το AIDS και τα θέματα που σχετίζονται με την ακαταλληλότητα ορισμένων χώρων που χρησιμοποιούνται ως δήθεν κατοικίες. Έχουμε στο ΚΕΕΛΠΝΟ,  κινητές και σταθερές μονάδες. Έχουμε,  πια,  και το δικαίωμα μετά την υπογραφή  της υγειονομικής διάταξης να κάνουμε ελέγχους και να μην απευθυνόμαστε σε εθελοντές, «ελάτε όποιος θέλει».

                   Έχουμε τη δυνατότητα νομικά  να κάνουμε εξετάσεις. Πείτε,  λοιπόν, ότι σ’ ένα στούντιο από αυτά τα περίφημα στο κέντρο της Αθήνας, διαπιστώνουμε ότι μια εκδιδόμενη κυρία είναι φορέας. Αυτό δεν είναι πια μια στατιστική  καταγραφή, είναι μια συγκεκριμένη ελεγκτική διαδικασία που καταλήγει κάπου.

                   Κατ' αρχάς,  υπάρχει ανάγκη θεραπείας και πριν από αυτή, ανάγκη διακοπής της εργασίας που κάνει, η οποία είναι εργασία που  μεταδίδει το νόσημά της. Σε όλους τους χώρους, και τώρα επεκτεινόμαστε,

-γιατί ένα παράδειγμα έδειξα- στα νοσοκομεία, που θα  υπάρχουν ειδικοί χώροι για τους ανθρώπους αυτούς, αν έχουν μεταδιδόμενη ασθένεια. Δε θα πάνε στο χώρο φιλοξενίας αυτοί, να μεταδώσουν την ασθένειά τους και σε άλλους.

                   Το πρόβλημα υπό την έννοια αυτή τακτοποιείται. Υγειονομικά τακτοποιείται, μέχρι να το παραλάβει το άλλο Υπουργείο για να το διευθετήσει από πλευράς εφαρμογής του ισχύοντος Δικαίου σε σχέση με την παραμονή αυτού του ανθρώπου στη χώρα ή όχι.

                   Ξέρω πάρα πολύ καλά το Υπουργείο, στο οποίο έχω την τιμή να εποπτεύω και  ξέρω πάρα πολύ καλά τι δυνατότητες έχουμε και ότι  πάρα πολύ γρήγορα μπορούμε ν’ ανταποκριθούμε. Δεν υπογράφω τίποτα που δε μπορώ αύριο το πρωί να εφαρμόσω. Έχω την απόλυτη δυνατότητα από την πλευρά του δικού μας Υπουργείου να κάνω όσα πρέπει να κάνω. Και ξέρω ότι με αυτή τη νέα ημέρα που ξημερώνει, αποκτώ και τη δυνατότητα της άρθρωσης πανευρωπαϊκού λόγου για το θέμα από άλλες θέσεις, από καλύτερες θέσεις, με τη δύναμη του συγκεκριμένου παραδείγματος.

                   Ακούστε ένα περιστατικό, για να καταλάβετε ποια είναι η αλλαγή: Παίρνουμε απόφαση το καλοκαίρι να στήσουμε 4 κινητές μονάδες στο κέντρο της Αθήνας για να κάνουμε ελέγχους τέτοιους, σε εθελούσια βάση, όποιος θέλει να έρθει. Μας αποβάλλει ο Δήμος της Αθήνας. Ελήφθη απόφαση περί αποβολής  μας. Δεν είχαμε το δικαίωμα να κάνουμε τη συγκεκριμένη, απολύτως λογική ενέργεια. Πού; Στο κέντρο. Εμείς δε φύγαμε.

                   Δεν υπήρχε λογικό επιχείρημα. Το επιχείρημα προέκυπτε από τη διαμαρτυρία των πολιτών που έβλεπαν κοντά στο χώρο τους να γίνονται οι υγειονομικοί έλεγχοι. Δεν το ήθελαν οι πολίτες.  Και ο Δήμος είχε παρασυρθεί.

                   Έχουμε τώρα την απόλυτη δυνατότητα να κάνουμε υποχρεωτικούς ελέγχους. Και οι υποχρεωτικοί αυτοί έλεγχοι να καταλήγουν σε συγκεκριμένες πρακτικές.

                   Κλείνω,  με αυτό που ξεκινήσατε και συγνώμη αν μακρηγόρησα αλλά βάλατε και πολιτικά θέματα και ειδικά τεχνικά θέματα. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, δε δέχομαι από κανέναν τη μομφή, την απορρίπτω, ότι η ανάγκη μιας ιατρικής εξέτασης και η διαπίστωση ασθένειας, μετατρέπει τον άνθρωπο σ’ αυτό που είπατε. Δεν το δέχομαι. Είπα,  τι μεταφέρετε ως επιχείρημα από άλλους, δεν είπα ότι το λέτε εσείς.

                   Αυτό είναι αναβλητικό ως επιχείρημα, της διάπραξης εκ μέρους μας, της εφαρμογής εκ μέρους μας των πολύ βασικών κανόνων δημόσιας υγείας. Τι θα μου πείτε δηλαδή; Θα μου πείτε ότι επειδή κάνω μια εξέταση και διαπιστώνω μια ασθένεια, αν υπάρχει, παραβιάζω κάποια ευαισθησία, κάποιον κανόνα ανθρωπιάς, μετατρέπω τον άνθρωπο σε κάτι περισσότερο  του ασθενούς που είναι;  Ασθένεια διαπιστώνω.

                   Απορρίπτουμε κατηγορηματικά τέτοιες μορφές αιτιάσεων ή και μομφών. Είναι πονηροί αυτοί που τις αρθρώνουν. Είναι πονηροί  αυτοί που τις αρθρώνουν κι έχουν πονηρούς  σκοπούς. Εμείς δεν κάνουμε τίποτε περισσότερο από το να προστατεύουμε πια τη δημόσια υγεία. Αυτό είναι το καθήκον  μας. Αν αυτό σας πειράζει, αν αυτό κάποιους πειράζει, δε μας νοιάζει.

          Οι άνθρωποι για μας είναι άνθρωποι.  Τους  ανθρώπους αντιμετωπίζουμε, όχι ως πολίτες ή μη πολίτες.  Πολίτης είναι αυτός που έχει την ιθαγένεια ενός κράτους. Άνθρωποι είμαστε όλοι και όσοι έχουμε την ιθαγένεια και όσοι έρχονται από αλλού.   

          Πρακτικά σας τα λέω και όταν θα δείτε και την απόφαση θα διευκολυνθείτε στην αντίληψή της.  Δε δεχόμαστε,  λοιπόν,  καμία μομφή επ' αυτού, κάνουμε το καθήκον μας και το κάνουμε με τους καλύτερους τρόπους.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ  ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΕΕΛΠΝΟ: Μια λέξη: Επειδή πλανάται το ερώτημα αν είναι έτοιμα τα νοσοκομεία, οι χώροι αυτοί υπάρχουν από την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων, απλώς θα τους ενεργοποιήσουμε. Υπάρχουν  οι χώροι στα νοσοκομεία.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Θεωρώ,  ότι την απανθρωπιά εκφράζουν,  αυτοί που λένε ωραία λόγια ενώ βλέπουν δίπλα τους να συμβαίνουν χιλιάδες ανθρώπινα δράματα και τ’ αγνοούν και  περιορίζονται σε λαϊκισμό.   Κι  επαναλαμβάνω, πολύ «όμορφη η  ρητορική»,  αυτό όμως  δεν αρκεί, δεν ταιριάζει στην πολιτική. Δεν  ταιριάζει σ’ εμάς.

                   Θα ήθελα επίσης να σας ρωτήσω σε ποια χώρα της Ευρώπης συμβαίνουν αυτά; Υπάρχει χώρα της Ευρώπης; Υπάρχει πολιτισμένη χώρα; Υπάρχουν πολιτικοί που δεν προστατεύουν τους πολίτες τους; Υπάρχουν στρατόπεδα; Σε ποια στρατόπεδα αναφέρεστε;

                   Ακούω συνέχεια για στρατόπεδα. Εγώ δεν ξέρω κανένα στρατόπεδο. Αυτό που ξέρω και θέλω να φτιάξουμε, είναι χώροι φιλοξενίας. Τι είναι προτιμότερο λοιπόν; Κάποιος  να κυκλοφορεί ελεύθερος - το 35% των χρηστών στην Ομόνοια είναι αποδεδειγμένα φορείς ΑΙDS,  χωρίς να το ξέρει κανείς από εμάς, χωρίς να είναι καταγεγραμμένοι από τις αρμόδιες Υπηρεσίες της Υγείας.

                   Πολλοί από αυτούς εκδίδονται κάθε μέρα, κινδυνεύουν τα παιδιά, οι νόμιμοι μετανάστες, οι παράνομοι μετανάστες που πάνε μαζί τους. Κινδυνεύει συνολικά ο χώρος της δημόσιας υγείας και της ελληνικής κοινωνίας κι εμείς αναφερόμαστε σε έννοιες οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την ανθρωπιά και την προστασία της δημόσιας υγείας;

                   Υπάρχει πουθενά στον κόσμο, στην Ευρώπη να μένουν σε διαμερίσματα μέσα στο κέντρο της πόλης ή στις γειτονιές της πόλης  20-20, 30-30 άνθρωποι μαζί και από πάνω μένουν κάποια παιδιά,  που πάνε σχολείο, οικογένειες είτε είναι Έλληνες είτε είναι αλλοδαποί; Πρέπει να συνεχίσουμε ν’ ανεχόμαστε τέτοια φαινόμενα;

                   Δεν υπάρχουν λοιπόν στρατόπεδα, υπάρχουν χώροι φιλοξενίας.  Στους  χώρους φιλοξενίας κάποιος  κρατείται για να επαναπροωθηθεί στην πατρίδα του. Σιτίζεται, έχει  άριστες  υπηρεσίες υγείας και φυλάσσεται για να μην τον εκμεταλλεύονται τα κυκλώματα. Τι είναι προτιμότερο για τις γυναίκες που εκδίδονται παράνομα -κατά εκατοντάδες στους δρόμους της Αθήνας και των πόλεών μας- να κυκλοφορούν ελεύθερες χωρίς να έχουν ιατρικές εξετάσεις,  παράνομες στην Ελλάδα και  να μεταφέρουν κινδύνους κάθε μέρα στους ανθρώπους,  στους συμπολίτες μας; Ή είναι προτιμότερο  να φυλαχτούν σε ένα χώρο,  να εξεταστούν, να προφυλαχτούν και να προστατευτούν από τα κυκλώματα που τις εκδίδουν και να γυρίσουν στην πατρίδα τους; Τι είναι το προτιμότερο;

Άρα,  εδώ χρειάζεται η ευθύνη. Και την  ευθύνη ερχόμαστε να την αναλάβουμε και να την υπηρετήσουμε εις το ακέραιο. Θέλω να σας πω ότι με απόλυτο σεβασμό στην ανθρωπιά, στα δικαιώματα των ανθρώπων, τα νόμιμα,  τα συνταγματικά,  τα παγκόσμια,  οικουμενικά δικαιώματα, την προσωπικότητα του καθενός, οφείλουμε να προστατέψουμε τη δημόσια υγεία και την ασφάλεια της χώρας.

Το πρώτο Κέντρο όταν θα είναι έτοιμο θα σας το ανακοινώσουμε. Θα φιλοξενηθούν άνθρωποι, παράνομοι μετανάστες προκειμένου να επαναπροωθηθούν στην πατρίδα τους. Δεν θα είναι κάποιοι που είναι απλά ασθενείς όπως είπατε. Είναι παράνομοι μετανάστες επαναλαμβάνω οι οποίοι θα προωθηθούν στις πατρίδες τους εθελοντικά, με εισιτήριο το οποίο θα πληρώσουμε εμείς με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα τους δώσουμε και  χρήματα για τις πρώτες ανάγκες που θα έχει ο καθένας στην πατρίδα του προκειμένου να ξεκινήσει ξανά τη ζωή του. Αυτά τα πολύ απλά πράγματα, αυτά τα πολύ ανθρώπινα πράγματα θέλουμε να κάνουμε, τα οποία δεν κάναμε δυστυχώς τόσα χρόνια.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένα ερώτημα και στους δυο σας. Κατ' αρχήν είπατε ότι θα υπάρξουν κυρώσεις σε όσους επιτρέπουν αλλοδαπούς μέσα σε διαμερίσματα μέσα σε πολυκατοικίες.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Όχι δεν είπα αυτό. Είπα ότι όπου υπάρχει μαζική συγκατοίκηση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έτσι ακριβώς.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Εσείς δεν το είπατε έτσι ακριβώς όμως. Μαζική συγκατοίκηση κάτω από συνθήκες έλλειψης υγιεινής και προστασίας της δημόσιας υγείας, θα πρέπει αυτά τα περιστατικά να τελειώσουν ούτως ώστε να μην υπάρχουν βόμβες υγειονομικές, σε κάθε πολυκατοικία ή όπως εξήγησε προηγουμένως ο κ. Λοβέρδος, σε χώρους ακατάλληλους για να ζουν ανθρώπινες υπάρξεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα. Στο πρόσφατο παρελθόν είδαμε πολλές περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες εν αγνοία τους είχαν γίνει κάτοχοι τέτοιων διαμερισμάτων. Δηλαδή κάποιος ο οποίος απουσίαζε στο εξωτερικό είχαν παραβιάσει το διαμέρισμά του  και είναι μια πολύ πρόσφατη περίπτωση …

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Εντάξει ας μην μπούμε σε αυτά, είναι μεγάλο το θέμα αυτό για να συνεχίσουμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν τις ίδιες κυρώσεις; Φαντάζομαι ότι κι αυτούς τους ενδιαφέρει.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ να τελειώσουμε. Δεν είναι κουβέντα αυτή τώρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αφορά και τους ανθρώπους που εν αγνοία τους έχει συμβεί κάτι τέτοιο ή αφορά μόνο;

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Λέω ότι σήμερα ήρθαμε εδώ για να κουβεντιάσουμε ένα πολύ μεγάλο ζήτημα. Τα επιμέρους ζητήματα να τα ρωτήσετε στους υπηρεσιακούς παράγοντες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και ένα δεύτερο ερώτημα για τον κ. Λοβέρδο. Αυτή η νομοθετική διάταξη την οποία θα περάσετε θα προβλέπει οι αλλοδαποί να ελέγχονται με κάποιο αίτημα το οποίο θα κάνουν στο ελληνικό κράτος για παραμονή ή σε κάποια ενδεχόμενη σύλληψη, ή θα είναι με μικτά κλιμάκια του ΚΕΕΛΠΝΟ και του Υπουργείου Υγείας με κάποια συνεργασία όλων των συναρμόδιων φορέων στο δρόμο και όχι με την πρωτοβουλία του καθενός αλλοδαπού, για να εξεταστεί και πως θα μπορέσει να γίνει όλη αυτή η οργάνωση; Ευχαριστώ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μια λέξη μόνο. Εμείς ελέγχουμε πια κατά βούληση, αρμόδια όργανα για τους ελέγχους αυτούς η ίδια η υγειονομική διάταξη ορίζει το ΣΕΥΥΠ το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας και το ΚΕΕΛΠΝΟ. Ελέγχουμε εμείς όπου εκτιμάμε ότι πρέπει να γίνει έλεγχος από το δρόμο μέχρι ένα οίκο ανοχής.

                   Και δεύτερον, αύριο το πρωί θα ανακοινώσουμε ποια από τα Νοσοκομεία που όλα έχουν εγκαταστάσεις, όπως είπε ο κ. Παπαδημητρίου βάσει των υποχρεώσεων που είχαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 έχουν κατά κάποιο τρόπο εκσυγχρονίσει και τις υποδομές τους αυτές, για να δεχτούν από μεθαύριο τους συγκεκριμένους ανθρώπους που είναι ασθενείς και εντοπίζονται από τους ελέγχους.

                   Επαναλαμβάνω η υποχρέωση κάθε Νοσοκομείου είναι να έχει ένα χώρο.  Είναι υποχρέωση,  που ήδη έχουμε καλύψει.  Αλλά η επικαιροποίηση των δομών από πλευράς εκσυγχρονισμού και ό,τι άλλο χρειάζεται και ό,τι σήμερα χρειάζεται, αύριο θα τα ανακοινώσουμε ποια Νοσοκομεία είναι ήδη έτοιμα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ δεν το κατάλαβα αυτό αν έχετε την καλοσύνη. Θα υπάρχουν ασθενείς αλλοδαποί οι οποίοι θα κρατούνται σε κάποιο χώρο εκτός από αυτούς που θα χρειάζεται να νοσηλευτούν; Ένα.

                   Και δεύτερον. Εκτός από τους ελέγχους που θα κάνει το Υπουργείο Υγείας …

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Χώροι νοσηλείας είναι αυτοί. Αυτό που λέμε εμείς, από το Υπουργείο Υγείας δεν είναι το ίδιο με τους χώρους φιλοξενίας. Στο χώρο φιλοξενίας πάει ένας κατά τον τρόπο που είπε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Σε εμάς είναι άρρωστος ο άνθρωπος και θα πρέπει να τον θεραπεύσουμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα υπάρχουν και ασθενείς;

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Η απάντηση είναι όχι. Είναι λογικό να είναι όχι.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεύτερον. Εκτός από τους ελέγχους που θα κάνει το Υπουργείο Υγείας σε οίκους ανοχής που είπε ο κ. Υπουργός και τα λοιπά, οι αλλοδαποί που θα  προσάγονται σε αυτές τις επιχειρήσεις που γίνονται τώρα, θα περνάνε μετά από κάποιες υγειονομικές εξετάσεις;

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Η υγειονομική διάταξη έρχεται να λύσει τα χέρια και των υγειονομικών Αρχών και της Αστυνομίας με την έννοια ότι οι επικίνδυνες ομάδες, που εκ της φύσεώς τους είναι επικίνδυνες, θα παραπέμπονται για εξέταση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας ρωτήσω το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνονται αρκετές επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας χωρίς ακόμη να έχουν δημιουργηθεί τα Κέντρα φιλοξενίας μεταναστών. Πολλοί ρωτούν για την αποτελεσματικότητα και τη χρησιμότητα αυτών των επιχειρήσεων, δεδομένου ότι ακόμη όσοι προσάγονται, οι οποίοι είναι πάρα πολλοί, δεν μπορούν να κρατηθούν γιατί δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι χώροι.

                   Δεύτερον, για να δοθεί οριστική λύση στο θέμα της λαθρομετανάστευσης είναι και το θέμα της θωράκισης των συνόρων. Θέλω να μας πείτε τι γίνεται και με το φράχτη πότε υπολογίζετε να είναι έτοιμος. Αυτά τα δυο αν μπορείτε να μας πείτε.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Κατ' αρχάς  σε ό,τι αφορά στο πρώτο ζήτημα η Ελληνική Αστυνομία έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο το οποίο περιλαμβάνει σε πρώτη φάση ελέγχους και στο κέντρο και στην Περιφέρεια,  μιας και στην Περιφέρεια θα αναπτυχθούν σε λίγες ημέρες και οι δυνάμεις της ΔΙ.ΑΣ.  Θα αναπτυχθούν το επόμενο  χρονικό διάστημα περίπου 1.000 αστυνομικοί  μέχρι το Πάσχα περίπου. Έτσι ώστε  να έχουμε μια πολύ μεγάλη αστυνομική παρουσία και διαρκείς ελέγχους για να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα του εγκλήματος προληπτικά και να είμαστε αποτελεσματικοί.

                   Να σας πω για παράδειγμα αυτές τις μέρες είχαμε 25 συλλήψεις στο κέντρο της Αθήνας από τις αστυνομικές επιχειρήσεις,  επ’ αυτοφώρω για κλοπές και γίνονται πολλές προσαγωγές. Δεν έχουν την έννοια αυτές οι επιχειρήσεις της συλλογής και της συγκέντρωσης αλλοδαπών απλά για να τους συλλάβουμε, έχουν την έννοια της προσαγωγής, της εξέτασής τους, της ταυτοποίησής τους έτσι ώστε να ξέρουν όλοι ότι είμαστε μια χώρα που έχει κράτος Δικαίου, υπάρχουν κανόνες, υπάρχει Σύνταγμα υπάρχει νόμος και δεν μπορεί ο καθένας να παρανομεί, ο καθένας να αυθαιρετεί και να δημιουργείται μια εντύπωση ανομίας μέσα στους χώρους των πόλεών μας.

                   Αυτή είναι η απάντηση. Σ’ ότι αφορά το δεύτερο ερώτημα αύριο θα είμαι όπως σας είπα στις Βρυξέλλες, θα συναντήσω την κα Μάλμστρομ, θα συζητήσουμε για όλα αυτά τα ζητήματα.  Είναι κρίσιμο κατά την γνώμη μου και αυτή είναι η εμπειρία μου και από την προηγούμενη θητεία μου, στο Υπουργείο Ανάπτυξης, είναι κρίσιμο αφού τα ίδια είπε  και ο Ανδρέας Λοβέρδος προηγουμένως, εμείς ως χώρα που έχουμε αυτό τον αρνητικό ηγετικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που  είμαστε,  δηλαδή,  η χώρα με τους περισσότερους μετανάστες και είμαστε και η χώρα που περνάει ο οποιοσδήποτε από εδώ για να πάει προς την Ευρώπη, είναι κρίσιμο να παίζουμε ένα κεντρικό ρόλο στα θέματα της μετανάστευσης, της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, αλλά είναι και κρίσιμο για μας, να τηρούμε τις υποχρεώσεις μας.

                   Είναι κρίσιμο  να εφαρμόζουμε τα προγράμματα τα οποία εμείς οι ίδιοι καταθέτουμε, για να μπορούμε να χρηματοδοτούμε κιόλας αυτά τα προγράμματα.

                   Θα συζητήσω,  λοιπόν,  όλα  αυτά τα ζητήματα.  Όμως,  κοιτάξτε,  το θέμα μας θα λυθεί με ένα και μοναδικό τρόπο, πέρα από όλους τους άλλους γνωστούς τρόπους που έχουμε εφαρμόσει μέχρι σήμερα. Και τους εφαρμόζουμε και θα συνεχίσουμε, συμπεριλαμβανομένου και του θέματος της Τουρκίας και των υποχρεώσεων που έχει απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει ένα κεντρικό ζήτημα. Υπάρχει  αν θέλετε και κάτι μοναδικό σ’ αυτή τη χώρα: όποιος θέλει να μπει στην Ελλάδα, εμφανίζεται σε ένα Αστυνομικό Τμήμα του Έβρου, παίρνει ένα σημείωμα ότι μπορεί να φύγει σε ένα μήνα από μόνος του και μετά κατεβαίνει στην Αθήνα ή πάει σε κάποια άλλη πόλη της χώρας και εκεί αρχίζει η εκμετάλλευσή του από διάφορα κυκλώματα.

                   Αυτό τελειώνει τώρα. Όποιος εισέρχεται παράνομα στη χώρα, θα κρατείται σε Κέντρο Φιλοξενίας με ανθρώπινες συνθήκες και θα επαναπροωθείται,   εντός ολίγων εβδομάδων ή μηνών,  στην πατρίδα του.

                   Αυτή είναι η λύση του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπουργέ,  μπορώ να ρωτήσω κάτι; Θέλω να πω ότι ουσιαστικά το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, τουλάχιστον  με τα στοιχεία που έχουμε συλλέξει κατά καιρούς όλοι οι συνάδελφοι,  είναι γιατί κάποιοι βγάζουν χρήματα απ’ αυτή την ιστορία. Εγώ,  δεν άκουσα σήμερα να πείτε τίποτα, πώς θ’ αντιμετωπίσετε αυτά τα κυκλώματα που είναι ουσιαστικά η «ρίζα».  Γιατί,  ο καθένας απ’ αυτούς ανθρώπους, τους παράνομους μετανάστες δίνει 10.000 δολάρια για να έρθει εδώ στην Ελλάδα.  Και όσον αφορά στα σπίτια  που λέτε ότι θα σφραγίσετε,  σας λέω,  λοιπόν,  τουλάχιστον επειδή παλαιότερα προσπαθήσαμε οι συνάδελφοι κλπ για ένα κεντρικό κτίριο στην Ομόνοια να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα που είναι γεμάτο λαθρομετανάστες, ο συγκεκριμένος κύριος ο οποίος κυκλοφορεί ελεύθερος αυτή τη στιγμή, εμφανίζει το σπίτι αυτό ως χώρο συγκέντρωσης Μπαγκλαντεσιανών ή ως  θρησκευτικό χώρο, που συνεπάγεται ότι νομικά δεν μπορείτε να τον κλείσετε. Και δεν παθαίνει και τίποτα γιατί δεν είναι σπίτι.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Κάνατε πάλι περιγραφή. Η διάταξη διαβάστε την,  αυτά τα προβλήματα λύνει. Σε  ότι αφορά στο προηγούμενο θέμα που θέσατε, σήμερα έχουμε ως αντικείμενο της συνέντευξής μας το θέμα της δημόσιας υγείας, δεν έχουμε το θέμα της παράνομης μετανάστευσης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όσον αφορά το θέμα της δημόσιας υγείας μια ερώτηση για να το συμπεριλάβετε και αυτό. Καταλαβαίνω ότι σε κάποιες εξετάσεις για να φανούν κάποια νοσήματα ίσως χρειαστεί και χρόνος από τους υγειονομικούς ελέγχους που θα κάνετε. Αυτός ο άνθρωπος μέχρι να διαπιστωθεί αν είναι άρρωστος ή όχι, μπορεί να έχει αλλάξει και τόπο κατοικίας ή  πόλη ή ίσως  ακόμα και χώρα.  Τι κάνουμε μ’ αυτούς τους ανθρώπους, τι γίνεται; Θα κρατούνται για να καταλάβω;

Θ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Εννοείται ότι είναι νόσημα το οποίο έχει μακρά επώαση…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μπορεί να μην το έχετε καταλάβει όμως. Επίσης σε έναν αστυνομικό έλεγχο που θα γίνει, υγειονομικό μάλλον μαζί, κάποιες εργασίες ιατρικές θέλουν χρόνο.  Τι  κάνουμε ακριβώς, θέλω το πρακτικό μέρος. Μέχρι να καταλάβουμε ότι έχει φυματίωση μπορεί να περάσουν μέρες.

Θ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ώρες χρειάζονται. Υπάρχουν ακτινολογικά μηχανήματα πάνω στις μονάδες όπου την ανοιχτή φυματίωση  την διαπιστώνουν  άμεσα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπάρχουν όμως και ασθενείς που θέλουν παραπάνω ώρες για να φανεί.

Θ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Τα νοσήματα τα οποία μεταδίδονται αερογενώς διαπιστώνονται αμέσως. Αυτά μας ενδιαφέρουν. Τα άλλα όπως είναι το AIDS κλπ, υπάρχουν τώρα και μέθοδοι ταχείς που μέσα σε δευτερόλεπτα μπορούμε να διαπιστώσουμε ακόμα και το νόσημα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οπότε άρρωστο δεν μπορείτε να χάσετε, αυτό θέλω να καταλάβω.

Θ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Δεν χάνουμε, σε σπάνιες περιπτώσεις…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Για να κλείσω και εγώ, πέρα από τον Υπουργό τον κ. Χρυσοχοΐδη και τις υπηρεσίες του υπουργείου του, γιατί αυτή η υγειονομική διάταξη χωρίς την βοήθεια των ειδικών της Αστυνομίας δεν θα μπορούσε να βγει σε πέρας.

                   Θέλω να σημειώσετε και το λέω αυτό και αισθάνομαι και πάρα πολύ καλά, ότι η συνεργατικότητα μας οδήγησε εδώ. Εάν ο καθένας από μόνος του έγραφε αυτά που είχε στο μυαλό του από τις ανάγκες του αντικειμένου του, θα δημιουργούνταν μια σειρά από προβλήματα. Εντοπίστηκαν,  ακόμα και στη συνάντηση που είχαμε με τον κ. Χρυσοχοΐδη πριν έρθουμε εδώ, ζητήματα που έπρεπε να διορθωθούν. Άρα,  η συνεργασία και η συνεργατικότητα μάς έφεραν εδώ.  Είμαστε πεισμένοι ότι θα δείτε σε πολύ σύντομο χρόνο, ότι αυτά που λέμε τα εννοούμε απολύτως. Και πάλι ευχαριστώ.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Και εγώ να κλείσω, να σας ευχαριστήσω θερμά όλους, ευχαριστώντας τον φίλο μου Ανδρέα Λοβέρδο γι’ αυτή τη συνεργασία την οποία είχαμε, από την  οποία νομίζω βγαίνει ένα εξαιρετικά σημαντικό αποτέλεσμα για να προστατεύσουμε την δημόσια υγεία και να προστατεύσουμε την ανθρώπινη υπόσταση.

                   Θέλω να σας δηλώσω, λοιπόν, ότι μέσα απ’ αυτή τη συνεργασία και μέσα από τις δράσεις που αναπτύσσουμε αυτές τις μέρες, σας παρακαλώ να απαλλαγούμε από κάθε πρόληψη, ή ιδεοληψία, ή από  παραστάσεις που έχουμε από το παρελθόν.

                   Θέλουμε να λειτουργήσουμε με ευθύνη και ανθρωπιά. Ευχαριστώ πολύ. 

ΠΗΓΗ: PoliceNet.gr