ΤΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΗΤΗ (Αποσπάσματα)

Αλήτη, απόψε είν΄η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή.
Μπορεί να πας να κοιμηθείς  σ΄ένα παγκάκι, αλήτη.
Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ,
πώκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.
Δεν έχεις δάκρυα να θρηνείς, ούτε κουράγιο να πονείς,
ούτε κραυγές υστερικές να βγαίνεις πέρα ως πέρα.
Είσ΄ ένα κύμα σιωπηλό μιας τρικυμίας παντοτεινής,
που γαληνεύει ανήσυχα στην ήσυχην εσπέρα.

Κι όταν θα βρείς το λυτρωμό  σ΄ένα παγκάκι ξαπλωμένος,
και θα σιγήσει ο σίφουνας κι η η θύελλα της ζωής σου,
αλήτη, δε θα πείς ποτέ πως ήσουν κουρασμένος
απ΄τον αγώνα το σκληρό της άρυθμης ψυχής σου.

Αλήτη, απόψε είναι η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή.
Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ΄ένα παγκάκι, αλήτη !
Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ,
που έκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Ανθίας Τεύκρος (1903-1968)