Ε Λ Λ Α Δ Α

Ε Λ Λ Α Δ Α
Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ - ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΤΑΣΙΑΣ


Της μάνας

Υπήρξες όμορφη
Με γέλιο ανάβρα
Και φωνή καρδερίνας.


Τόλμησες να θέλεις
Και να απαιτείς
Προπάντων τον έρωτα
Και μικρή  έφυγες μαζί του
Παίρνοντας τις ράγες του τραίνου
Μεσούσης της Αυγουστιάτικης μέρας
Για να επιστρέψεις
Με σπασμένη ψυχή
Σαν καρύδι στην πέτρα
Και με τη θλίψη
Εσαεί καλή φιλενάδα.
Ήσουν σε μια εποχή
Που δεν της ανήκες
Και την πορεύτηκες ξένη
Χωρίς τη χαρά σου
Κρατώντας σε μικρά τετράδια
Ημερολόγια και ποιήματα
Με καλλιγραφικά γράμματα
Πικραμένα περιστέρια
Σε μέρες σκονισμένες
Με το θυμό και την ενοχή
Κρίνους λευκούς στο πέτο!

Πλήρης ημερών
Την ώρα του μεσονυκτικού
Που σώπασαν τα τριζόνια
Κι άρχισε να παίζει το πρωτοβρόχι
Στον τσίγκο του σπιτιού μας
Με πολύχρωμες γυαλένιες
Έφυγες λυτρωμένη
Με βήματα αγέρα
Για λειμώνες γαλήνης
Εγκαταλείποντας για πάντα
Τα κειμήλια του πόνου σου
Ταπεινά μανουσάκια
Η μπλε κρινάκια του βουνού
Που τόσο σου άρεσαν
Να τα αγγίζω
Και να θρηνώ
Για την απουσία σου!

Στον ίσκιο ενός πεύκου
Και τριών κυπαρισσιών
Σε λιτό τάφο
Με φαιό μάρμαρο
Είσαι λεύτερη πια
Από την πτώση.

Μπορείς να πλαταγίζεις
Τα όνειρά σου
Χωρίς ματαιώσεις
Πικραγγουριές των τράφων
Και παράπονα  δακρυφορούντα
Να απλώνεις προσδοκίες και μοναξιά
Να στεγνώνουν
Στον άνεμο της Ιζαμπώς
Καρφιτσωμένες
Στο χρόνο του Κάστρου
Με φύλλα τριφυλλιού
Που κυκλώνει σεμνά
Τον πέτρινο βυζαντινό σταυρό σου!


Της γιαγιάς Τασίας

Γιαγιά μου αρχόντισσα
Γυναίκα αλαβάστρινη
Ακόμη ψάχνω
Την πάνινη τσάντα σου
Με τα ξύλινα χερούλια
Να βρω την επιθυμία
Ζαχαρένιο στρατιωτάκι
Σε χαρτί χρωματιστό.

Ήσουν πρωτοκόρη γαιοκτήμονα
Λυγερή με μάτια
Σαν τον ουρανό
Μαύρα μαλλιά
Και περπάτημα λέαινας.
Σε πάντρεψαν νωρίς
Με άντρα μεγαλύτερο κι έμπορο
Για να δώσουν μικρή προίκα
Και να μείνει η γη στα αγόρια.

Όμως στο γάμο σου ο έρωτας
Κρύφτηκε στη ματιά
Του πιτσιρικά που προπορευόταν
Φέρνοντας το δίσκο
Με τα κουφέτα
Για να φανερωθεί
Δριμύς και παγνιδιάρης
Ύστερα από χρόνια σαν χήρεψες
Κι αυτός νεαρός γύρισε από τη Θράκη
Περατωθέντος του Μικρασιατικού
Κρυφή και φανερή ελπίδα
Ολων των κοριτσιών.

Στα μυτάκια των μαλλιών σου
Που τα έβγαζες
Στεφάνι στους κροτάφους
Έξω από τη μαύρη
Της χηρείας τσεμπέρα
Αναμένοντας τον παππού να φανεί
Και να ζητήσει το μπουγέλο
Να φέρει νερό από το πηγάδι
Κρυφοπαιζε η επιθυμία
Να κατακτηθείς
Από τα φλογισμένα γράματα
Που σου΄στελνε κρυφά
Και τις ποθοβόλες ματιές
Δρέποντας τη μερίδα της ζωής!

Στφανώθηκες πραξικοπηματικά
Με το μικρότερό σου γιο ποιμένος
Κι επέστρεψες
Εν μέσω αδελφικών απειλών
Ορίζοντας εαυτόν
Και δακινδυνεύοντας
Πιθανή προδοσία εν καιρώ
Ενέχουσα σιωπηρό πόνο

Πορεύτηκες χωρίς οργή
Συνετή κ ελεήμων
Ξέροντας να δίνεις αγάπη
Φτιάχνοντας νόστιμα φαγητά
Ακούγοντας βάσανα και καημούς
Τυλίγοντας τα πόδια μου
Τις κρύες νύχτες του χειμώνα
Με ζεστή μπελερίνα.

Δεν φοβόσουν τους ίσκιους
Τους οργισμένους ανθρώπους
Το θάνατο
Ή τη μοναξιά.
Μόνο τον Ξερίλα και τη βουή του
Που σαν την άκουγες νύχτα
Αγωνιώσα έκυπτες
Από το βορινό παράθυρο
Με το φως του λυχναριού
Να δεις αν κατέβασε πολύ νερό.

Αχ,  να  γινόταν μια στιγμή
Να κρατηθώ από τη φούστα σου
Σαν με κυκλώνει
Ο δικός μου  χείμαρρος
Και με λόγια παρηγοριάς
Να με πας γλυκά για ύπνο
Μερεύοντάς με!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Πολλές φορές τα θέματα να είναι τόσα τα οποία δεν

χωρούν στην σελίδα που βλέπουμε.

΄Οταν βλέπετε το BLOGGER και στην ίδια ημέρα

υπάρχουν μέχρι το τέλος, μπορεί να υπάρχουν και σε

άλλη σελίδα αναρτήσεις " ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ Α Ν Α Ρ Τ Η

Σ Ε Ι Σ της ίδιας ημέρας.

Η λίστα ιστολογίων μου

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΝΑΥΠΛΙΟ

ΝΑΥΠΛΙΟ
ΑΓΙΑ ΜΟΝΗ

ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΕΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ Ν.ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΤΟ 1959 ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΡΙΣΘΗΚΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΠΟΛΕΩΝ