στο χέρι θ΄απομείνει της αλήθειας,
χωρίς κεντίδια και γοργόνες.
΄Ενα ολοκάθαρο μαντήλι σκέτο
για τις πεζές ανάγκες που εκδικούνται
όταν δεν τις κοιτάμε τίμια, κατά πρόσωπο.
που, αντί να χαίρεσαι μ΄εκείνο η ανθρωπότητα
με υστερισμούς γεροντοκόρης το υπερπέραν,
στο χωματένιο θα καθήσει το σκαμνί της
να καθαρίσει πια τη βουλωμένη μύτη της.
Αλεξίου, Μανόλης (1907-1963)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου