Ε Λ Λ Α Δ Α

Ε Λ Λ Α Δ Α
Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Μπαχαρικά: το φαρμακείο της φύσης στο σπίτι σου!

2 Φεβρουαρίου 2013

ΠΗΓΗ : "   http://santosight.blogspot.gr    "

Βότανα, μπαχαρικά και φαρμακευτικές ιδιότητες
 Αν και μόλις τελειώσαμε με μια βδομάδα Erotica, τα email που λάμβανα κατά αυτή την περίοδο δεν είχαν ίχνος ερωτισμού — ούτε μια φωτογραφία απόκρυφου μέλους (στοάς ή του σώματός σου), ούτε έστω μια φωτογραφία του τύπου “αυτό φυτρώνει πάνω μου, τι είναι;“. Αντίθετα λάμβανα εντελώς ξενερωτέξ email, που πολλά απο αυτά είχαν θέμα τα φάρμακα (χμ, ανακάλυψαν απότομα τα άρθρα μου που μιλάω τα γαλλικά της φαρμακολογίας;).
Ορισμένα ρωτούσαν για συγκεκριμένες φαρμακευτικές ουσίες, άλλα για φαρμακευτικές ιδιότητες βοτάνων (ένας επέμενε πολύ στα αφροδισιακά!) και έλαβα επίσης και ένα υπέροχο παραλήρημα κατά των “χημικών φαρμάκων” και των φαρμακοβιομηχανιών. Υπέροχα! Εδώ που τα λέμε, ο τελευταίος θα τσιμπούσε πολλά “thumbs up” αν το έκανε σχόλιο σε κάποιο άρθρο μου και αν δεν το έστελνε απλά στο email μου — όπου είναι καταδικασμένο να το δουν μόνο τα μάτια μου. Βλέπεις, πολλοί άνθρωποι είναι μαλωμένοι με το φαρμακείο της γειτονιάς και το φαρμακείο του σπιτιού τους, εκείνη την φωλιά των Ponstan,των Mesulid και των λαχταριστών ψυχόχαπών τους.
Αυτό που ίσως δεν γνωρίζεις είναι πως έχεις δυο “φαρμακεία” στο σπίτι σου. Το ένα είναι αυτό που ψαχουλέψαμε λίγο πιο πριν, αλλά και όταν έκανες εκείνη την αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, το άλλο βρίσκεται κατευθείαν πάνω από τα μαγειρικά σου σκεύη και το χρησιμοποιείς πολύ πιο άφοβα από το επίσημο “ντουλάπι με τα φάρμακα“. Το χρησιμοποιείς καθημερινά, σε δόσεις “ό,τι να ‘ναι” και μάλιστα είναι ο τύπος τον φαρμάκων που δεν προσπαθείς εσύ ή κάποια φαρμακοβιομηχανία να καλύψετε με έκδοχα την γεύση τους — ίσα ίσα η γεύση τους είναι αυτή που αποζητάς, γι’ αυτό και τα χρησιμοποιείς! Εδώ θα δείς σκευάσματα με άγνωστα ονόματα όπως… κανέλα, πιπεριές τσίλι, πιπέρι, δυόσμο, κάρυ, μοσχοκάρυδο, κουρκουμάς, τζίντζερ, γαρύφαλλο, ρίγανη και άλλα παράξενα. Δεν σε χαλάνε γιατί, λες και υπερασπίζεις με πάθος, “είναι φυσικά και όχι χημικά“, χωρίς να δίνεις γι’ αυτό ουδεμία περαιτέρω διευκρίνιση.
Αυτό είναι το ράφι των μπαχαρικών και των βοτάνων, το οποίο αν και δεν το πιάνει με την πρώτη το μάτι σου, φιλοξενεί αρκετά φυτά με φαρμακευτικές ιδιότητες. Πάμε να αναλύσουμε τρία απ’ αυτά – έτσι για να το δεις με λίγο διαφορετικό μάτι.

Κουρκουμάς

Συμμετρία! Η κουρκουμίνη αυτοπροσώπως!
Συμμετρία! Η κουρκουμίνη αυτοπροσώπως!
Φρέσκια ρίζα κουρκουμά - κιτρινόριζας! Τίγκα στην κουρκουμίνη!
Φρέσκια ρίζα κουρκουμά – κιτρινόριζας! Τίγκα στην κουρκουμίνη!
Ο κουρκουμάς (Curcuma longa) είναι ένα μπαχαρικό γνωστό με πολλά ονόματα. Θα το δεις ως κουρκούμη, ως κιτρινόριζα ή χρυσόριζα, τουρμερικό (turmeric) ή και ως ινδικό σαφράν. Ίσως πάλι σου είναι γνωστό και ως “Το μυστικό των Ινδών“, “Νέκταρ της υγείας” και ένα κάρο άλλους μεγαλεπήβολους τίτλους που σε προϊδεάζουν για μια “εναλλακτική” απαρίθμηση των σχεδόν μαγικών θεραπευτικών ιδιοτήτων του.
Ο κουρκουμάς είναι ένα φυτό της οικογένειας Zingiberaceae (όπου ανήκει και το ginger) του οποίου η ρίζα -ρίζωμα ουσιαστικά- θυμίζει κάτι που έβγαλες στην τουαλέτα την επομένη από γεύμα σε εκείνο το χαριτωμένο ινδικό εστιατόριο. Και πως να μην σου το θυμίζει! Είναι κατακίτρινο, με έντονη γεύση και χρησιμοποιείται εκτενώς στα κάρι και στην ινδική κουζίνα εδώ και αιώνες — ο κουρκουμάς, όχι το πρωινό πούρο σου. Συνήθως στην αγορά θα το βρείς σε τρεις μορφές: σκόνη αποξηραμένης ρίζας, αποξηραμένη ρίζα (το πούρο που λέγαμε) και πιο σπάνια φρέσκια ρίζα, για την οποία θα πρέπει να τραβηχτείς σε κανένα γκουρμέ παντοπωλείο.
Χμ, ναι , δεν σου θυμίζει αυτό που έβγαλες μετά το ινδικό; Ξερή ρίζα κουρκουμά: ύποπτα όμοιο με το αποπάτημα σου!
Χμ, ναι , δεν σου θυμίζει αυτό που έβγαλες μετά το ινδικό; Ξερή ρίζα κουρκουμά: ύποπτα όμοιο με το αποπάτημα σου!
Οι ιδιότητες που του αποδίδονται και οι οποίες τον φέρνουν ξανά στο προσκήνιο υπό ”μοντέρνες” συνθήκες δεν είναι καθόλου καινούργιες -συλλάβισε αγιουρβέδα- και μένει μόνο να αποδειχθεί αν όντως ισχύουν. Βγάλε τεφτέρι και κράτα σημειώσεις: αντιοξειδωτικό (ωωωω!), αντικαρκινικό (ωωωω! x2), αντιφλεγμονώδες, ιδίως σε πόνους αρθρώσεων, αντιιικό (τουλάχιστον για τον έρπητα) και επίσης -τα αγαπημένα μου- έχει πιθανές αντικαταθλιπτικές και νοοτροπικές ιδιότητες. Για αυτές τις τελευταίες ιδιότητες θα αρχίζαμε να μιλάμε για “αύξηση του BDNF” στον εγκέφαλο και “αναστολή της μονοαμινοξειδάσης Α” αλλά μόλις βγήκαμε από αφιέρωμα Erotica και δεν σε βλέπω να ψήνεσαι πολύ για βιοχημικούρα.
Αν και ως φυτό έχει της Παναγιάς τα μάτια μέσα από φυτοχημικά, πληθώρα των δράσεών του φαίνεται να το οφείλει σε ένα συστατικό, το κύριο συστατικό που του δίνει το χρώμα του, την φαινόληκουρκουμίνη. Το εν λόγω αρκετά συμμετρικό μόριο έχει μελετηθεί εκτενώς, κυρίως σε επίπεδο κυτταροκαλλιεργειών αλλά και in vivo (κυρίως πόντικες) και φαίνεται τουλάχιστον από τοξικολογικής απόψεως να είναι αρκετά ασφαλές — το αν είναι εξίσου αποτελεσματικό όπως φαίνεται σε πραγματικές συνθήκες (βλέπε ανθρώπους) μένει να φανεί.
Έχει όμως και μια ιδιαιτερότητα: βάλε κάποιον να φάει κουρκουμά με τις χούφτες, περίμενε λίγο και πάρε του αίμα για να το μελετήσεις. Τίγκα στην κουρκουμίνη και τους μεταβολίτες της; Εχμ, όχι, τζίφος, απεναντίας το μηχανάκι σου θα σου δείξει πολύ πολύ χαμηλά επίπεδα, σαν κάπου να σκαλώνει η όλη φάση (πού; μεταβολίζεται εκτενέστατα) και να μην περνάει στο αίμα. Αυτό είναι ένα πρώτο εμπόδιο της χρήσης του κουρκουμά ως “φάρμακο“, το οποίο όμως όσο να ‘ναι εκείνοι οι φοβεροί και τρομεροί επιστήμονες προσπαθούν να λύσουν μέσω συμπλοκοποίησης με κυκλοδεξτρίνες, λιποσώματα και άλλα μαγικά της νανοτεχνολογίας. Υπάρχουν ίσως όμως και πιο απλοί και… παραδοσιακοί τρόποι!
Coctail Party Facts
  • Μπορεί τον κουρκουμά να μην τον πολυγνωρίζεις ή να θεωρείς πως δεν τον έχεις φάει ποτέ, όμως με σχετικά μεγάλη σιγουριά μπορώ να σου πω πως τον έχεις φάει τουλάχιστον μια φορά στην ζωή σου. Ή αν όχι αυτόν, την κουρκουμίνη. Καλωσόρισες στην χαρά του εψιλονοφοβικού και του “οργανικού μαχητή“: αν έχεις φάει το E100, έχεις φάει κουρκουμίνη και πιθανότατα το έχεις φάει γιατί το χρησιμοποιούν για να δώσουν σε γαριδάκια και λοιπά φαγητά το χαρακτηριστικό πορτοκαλοκίτρινο χρώμα.
  • Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο κουρκουμάς ονομάζεται ινδικό σαφράν — έχει πάνω-κάτω το ίδιο χρώμα με το γνωστό σαφράν που βγαίνει από τον Κρόκο Κοζάνης, αλλά ο κρόκος είναι πανάκριβος και το κουρκούμι σχετικά φθηνό. Πιάνεις που το πάω γοργόνα μου; Οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν πολύ ποντικάκια οπότε εννοείται πως έχουν εμφανιστεί κρούσματα νοθείας σκόνης σαφράν με κουρκουμά. Για να το αποφύγεις , αγόραζε ατόφιους στήμονες σαφράν. Αν έχεις σκόνη σαφράν και θες να τσεκάρεις αν είναι αυτό που σου είπαν ότι είναι όταν στο πουλούσαν κάνε το εξής κόλπο: βάλε μέρος της σκόνης μέσα σε λίγο καθαρό λευκό οινόπνευμα και κούνησε το καλά να πάρει χρώμα. Μετά κόψε λωρίδες από φίλτρο του καφέ, βούτηξε τες μέσα να ρουφήξουν υγρό και άστες να στενώσουν. Όταν στεγνώσουν βρέξε τις λωρίδες με λίγο νερό και είτε βάλτες πάνω από ένα ανοιχτό μπουκάλι αμμωνίας του φαρμακείου ή ρίξε πάνω τους 2-3 σταγόνες αμμωνίας. Αν αλλάξει χρώμα προς καφετί, σε πιάσαν κώτσο Κώστα μου! Η κουρκουμίνη είναι δείκτης pH και αλλάζει χρώμα σε βασικές συνθήκες! Δες το παρακάτω βίντεο:

Μαύρο Πιπέρι

Το μόριο της πιπερίνης, δες τι χαριτωμένο που είναι!
Το μόριο της πιπερίνης, δες τι χαριτωμένο που είναι!
Κόκκοι πιπεριού - τόσο γνωστοί μα τόσο εξωτικοί
Κόκκοι πιπεριού – τόσο γνωστοί μα τόσο εξωτικοί
Εδώ μάλιστα — έλα παππού να σου δείξω τα χωράφια σου. Πιπέρι λέει! Ποιος δεν ξέρει το μαυροπίπερο, ποιος δεν έχει ακούσει το αλατοπίπερο — για να μην το γνωρίζεις πρέπει να πάσχεις από βαριά μορφή καθυστέρησης ή να έχεις ζήσει σε σπήλαιο την ως τώρα ζωή σου. Είναι από εκείνα τα κλασικά μπαχαρικά για τα οποία γινόταν παλαιότερα τόσος χαμός για να έρθουν “από τις μακρινές Ινδίες” και για τα οποία πλήρωνες κάμποσο αν ήθελε να τα απολάυσει ο ευγενής κώλος σου. Αυτό που ίσως να μην γνωρίζεις είναι ότι το φυτό που το παράγει, το “Piper nigrum“, είναι αναρριχώμενο τροπικό φυτό το οποίο παράγει τους κόκκους πιπεριού σε τσαμπιά!
Και εδώ όπως και στον κουρκουμά έχουμε πάλι ενδιαφέρουσες ιδιότητες να του αποδίδονται, αρχίζοντας πάλι με αυτές τις καταραμένες τις “αντιοξειδωτικές” που τις ευλογάς χωρίς ίσως να ξέρεις ότι μπορούν να δράσουν και βλαπτικά (ψάχτο λίγο με την όλη μανία που κυριαρχεί για τα αντιοξειδωτικά), ισχυρισμούς πως μπορεί να θεραπεύσει το κρύωμα ή έστω να απαλύνει τα συμπτώματά του, όπως επίσης και πως μπορεί να δράσει κατά της δυσπεψίας — πιθανότατα αυξάνοντας τις γαστρικές εκκρίσεις.
Κρύσταλλοι πιπερίνης όπως καθιζάνουν μέσα σε ισοπροπανόλη - ναι μπορείς να το κάνεις σπίτι σου!
Κρύσταλλοι πιπερίνης όπως καθιζάνουν μέσα σε ισοπροπανόλη – ναι μπορείς να το κάνεις σπίτι σου!
Πάλι και εδώ, για φυτά μιλάμε, οπότε να περιμένεις έναν κυκεώνα συστατικών που μπορούν να δράσουν με έναν πιθανά θεραπευτικό τρόπο. Το πιο ενδιαφέρον κατά την γνώμη μου, που του δίνει -περίπου- την χαρακτηριστική “καυστική” γεύση του είναι η… πιπερίνη, όνομα που μας δείχνει για ακόμα μια φορά πως αυτοί οι επιστήμονες δεν είναι καθόλου ευφάνταστα όντα.
Η πιπερίνη είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον αλκαλοειδές, λιπόφιλο (άρα εξαγάγεις, επίδοξε χημικέ, κυρίως με άπολο διαλύτη λέμε!) που αποτελείται από μια αρκετά ενδιαφέρουσα/δυνητικά παράνομη3,4 μεθυλενεδίοξυ-φαινύλομάδα δεμένη με μια όμορφη αλιφατική αλυσίδα με έναν δακτύλιο πιπεριδίνης, η οποία έχει και την χαριτωμένη ελίτσα της, μια κετονομάδα! Έχυσες πάνω σου ή ακόμα;
Η πιπερίνη έχει τρομερό ενδιαφέρον διότι τιμώντας τον τίτλο “αλκαλοειδές” έχει ορισμένες βιοχημικές ιδιότητες. Η πιο “απλή” είναι πως αποτελεί σχετικά καλό αναστολέα του κυτοχρώματος P450(ένζυμα CYP) αυξάνοντας έτσι την βιοδιαθεσιμότητα πολλών σκευασμάτων αν συγχορηγηθεί μαζί τους! Μετάφραση: κάνει τα φάρμακα πιο δυνατά, διότι εμποδίζει το συκώτι από το να τα “σπάσει” και όλα αυτά από την σχετικά μικρή δόση των 20 mg!
Επίσης κάνει και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον, αναστέλλει τις p-γλυκοπρωτεΪνες, “μικρές αντλίες” στα κύτταρα οι οποίες “σπρώχνουν” έξω από αυτά ένα κάρο ουσίες που μπαίνουν μέσα τους. Χέστηκες, θα μου πεις και θα έχεις δίκαιο — μόνο που αυτές οι αντλίες είναι μέρος της άμυνας καρκινικών κυττάρων και μικροοργανισμών έναντι της χημειοθεραπείας, και επίσης είναι ένας από τους λόγους που ο εγκέφαλος αποτελεί απόρθητο φρούριο σε ορισμένα φάρμακα που θα θέλαμε να τον φτάσουν. Η πιπερίνη “ανοίγει” την πόρτα, ή μάλλον εξουδετερώνει λίγο τον πορτιέρη που πετάει έξω τους παρείσακτους!
Άλλες δράσεις που μπορεί να έχει η πιπερίνη είναι οι αντικαταθλιπτικές, δεδομένου ότι έχει την δυνατότητα να αυξήσει τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο.
Coctail Party Facts
Οι κρύσταλλοι πιπερίνης έξω απο το διάλυμα. Γυαλιστερές βελόνες!
Οι κρύσταλλοι πιπερίνης έξω απο το διάλυμα. Γυαλιστερές βελόνες!
  • Η πιπερίνη θεωρητικά μπορεί να γίνει επικίνδυνη αν κάποιος παίρνει φάρμακα, διότι μπορεί να πολλαπλασιάσει την ισχύ τους λόγω αυξημένης βιοδιαθεσιμότητας και μειωμένου καταβολισμού! Το πιπέρι περιέχει 5-9% κατά βάρος πιπερίνη, άρα αυτά τα 20 mg πιπερίνης  μπορούν να βρεθούν εύκολα σε μόλις μισό γραμμάριο πιπεριού! Εκτός από το γκρέηπφρουτλοιπόν, προσοχή και στο πιπέρι.
  • Στον κουρκουμά αναφέραμε “παραδοσιακούς τρόπους” αύξησης της βιοδιαθεσιμότητας της κουρκουμίνης. Ναι, ένας από αυτούς είναι η συγχορήγηση με πιπερίνη, κάτι το οποίο γίνεται σε κάθε περιποιημένο ινδικό γεύμα! Το αν έχει “κλινικό όφελος” είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…
  • Η 3,4μεθυλενεδίοξυ-παραταμαςρεζάικλον ομάδα της πιπερίνης έχει κάμποσο ενδιαφέρον για τους… “παράνομους” χημικούς ή έστω τους χημικούς που αρέσκονται σε fringe φαρμακολογία του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αν υδρολυθεί το μόριο, λαμβάνουν πιπερικό οξύ το οποίο μπορούν -θεωρητικά- να το χρησιμοποιήσουν για παρασκευή MDMA(Ecstacy). Πρακτικά, αυτό το μονοπάτι είναι δύσκολο και ασύμφορο, με την δυσκολία να εμφανίζεται ήδη από τα αρχικά στάδια απομάκρυνσης των ρητινών του πιπεριού. Όχι, δεν πρόκειται να σου δώσω το συνθετικό μονοπάτι, μην στείλεις email.
  • Η εκχύλιση πιπερίνης είναι εξαιρετικά απλή, μπορείς να την κάνεις και εσύ στο σπίτι, ανακατεύοντας μαύρο πιπέρι με καθαρό λευκό οινόπνευμα και κρατώντας το μαυροζούμι που θα προκύψει! Αν αρχίζεις να το εξατμίζεις αργά αργά, θα δεις μπόλικο ρετσίνι αλλά και πανέμορφους κίτρινους κρυστάλλους πιπερίνης με βελονοειδές σχήμα. Pateras Productions Approved καταστάσεις!
  • Υπάρχει διαφωνία ως προς το αν όλη η γεύση και το κάψιμο του πιπεριού οφείλεται στην πιπερίνη ή/και σε ένα ισομερές της την σαβισίνη/τσαβισίνη (Chavicine, εδώ χρειαζόμαστε λίγη βοήθεια από το translatum.gr). Η μετατροπή της πιπερίνης σε σαβισίνη/τσαβισίνη είναι φωτοχημικό φαινόμενο, με την UV ακτινοβολία να το προάγει — γι’ αυτό πάντα αποθηκεύουμε την πιπερίνη μας σε σκουρόχρωμα μπουκαλάκια, μακριά από φώς!
  • Αν αναρωτιέσαι γιατί καίει το πιπέρι, αρκέσου στ’ ότι καίει για τον ίδιο λόγο που καίνε και οι καυτερές πιπεριές. Και η καψαϊκίνη και η πιπερίνη είναι αγωνιστές των TRPV1 υποδοχέων!

Τζίντζερ

Λαχταριστό τζίντζερ! Ξεφλούδησε έναν κόνδυλο, βάλε τον στον κώλο σου, και θα με θυμηθείς!
Λαχταριστό τζίντζερ! Ξεφλούδησε έναν κόνδυλο, βάλε τον στον κώλο σου, και θα με θυμηθείς!
Η πιπερόριζα έχει και αυτή "χημικά" μέσα της! Αν σου έλεγα πως αυτές οι δομές είναι συνθετικές θα το έχαφτες;
Η πιπερόριζα έχει και αυτή "χημικά" μέσα της! Αν σου έλεγα πως αυτές οι δομές είναι συνθετικές θα το έχαφτες;
Να ακόμα ένα φυτό από την ίδια οικογένεια με αυτή του κουρκουμά, το οποίο μάλιστα έδωσε το όνομά της και στην σχετική οικογένεια. Το τζίντζερ (ginger, Zingiber officinale) γνωστό και ως πιπερόριζα, είναι ένα φυτό όπως και ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται κυρίως η ρίζα του. Έχει γεύση “πιπεράτη” και στους τόνους του λεμονιού, πράγμα που το κάνει γενικά αγαπητό στην ασιάτικη κουζίνα είτε στα πιάτα είτε σε τσάι. Προσωπικό αγαπημένο του μικρού Zαϊκλονιού, ποτέ δεν λέει όχι σε ένα φλυτζάνι τσάι τζίντζερ με μια πουτανιά πιπέρι και κανέλα!
Παραδοσιακά η πιπερόριζα έχει χρησιμοποιηθεί για πολλές ασθένειες που αφορούν το πεπτικό σύστημα, κυρίως για δυσπεψία και για εκείνα τα υπέροχα αέρια που ώρες ώρες μπορούν να γίνουν πιο θανάσιμα από το Zyklon B. Ένα κάρο σχιστομάτηδες επίσης το χρησιμοποιούν για κρυώματα, πονοκεφάλους και βήχα. Σε πιο σύγχρονη και “evidence based” βιβλιογραφία μπορείς να βρεις και άλλα: ίσως να έχει αντιεμετική δράση σε ορισμένες περιπτώσεις ναυτίας, αν και εδώ η βιβλιογραφία διχάζεται αρκετά, παρόλαυτά το κόστος είναι τόσο μικρό που θα μπορούσες να το δοκιμάσεις ως πρώτη λύση σε περιπτώσεις ήπιας ναυτίας. Πρόσφατα επίσης, για τους λατρείς των νευροεπιστημών, βρέθηκε πως ορισμένες ουσίες που περιέχει η πιπερόριζα επιδρούν μερικώς αγωνιστικά στους5ΗΤ1a σεροτονινεργικούς υποδοχείς, μια κατηγορία υποδοχέων σεροτονίνης που βρίσκονται και στο μετασυναπτικό κομβίο του νευρικού κυττάρου αλλά και στο προσυναπτικό — όταν βρίσκονται στο προσυναπτικό χαρακτηρίζονται αυτουποδοχείς και… ας πούμε έτσι απλοϊκά και πλήρως παρανοήσιμα πως δρουν ελαφρώς σαν “θερμοστάτες” σεροτονίνης για την νευρική σύναψη. Με απλά -πάλι- λογάκια ίσως οι ουσίες που περιέχει να μπορούν να δράσουν αγχολυτικά ή αντικαταθλιπτικά.
Να το τζίντερ στο έδαφος! Η πιπερόριζα φυτρώνει σε τροπικά, υγρά κλίματα.
Να το τζίντερ στο έδαφος! Η πιπερόριζα φυτρώνει σε τροπικά, υγρά κλίματα.
Τι έχει όμως μέσα του αυτό το φυτό;
Σοαγόλες (shoagol), ζιντζερόνες (zingerone) και τζιντζερόλες, στις οποίες οφείλει την δράση του το τζίντερ και οι οποίες του δίνουν την καυτερή του γεύση, άπαξ και είναι σαν την πιπερίνη και την καψαϊκίνη, αγωνιστές στους TRPV1 υποδοχείς.
Πέραν αυτού , έχουν αρκετά ενδιαφέρουσα χημεία: συνήθως το ένα παράγεται από το άλλο όταν θερμανθεί/ψηθεί η ρίζα, με αποτέλεσμα να αλλάζει ελαφρώς η γεύση της, η καυστικότητά της και η οσμή της.
Coctail Party Facts
  • Το τζίντζερ δεν είναι και τόσο “εξωτικό”. Ίσως το γνωρίζουν οι δικοί σου με την μορφή της τζιτζιμπύρας — αλλιώς και τσιτσιμπύρας, αν έχεις κάτι με το κρέας ή αν φοβάσαι να  προφέρεις τα βάρβαρα τζι, πιθανότατα ανήκοντας και σε εκείνη την φάρα ανθρώπων που λένε “κάβλα” και όχι “γκάβλα“. Η τζιτζιμπύρα είναι ένα ανθρακούχο ποτό φτιαγμένο από τζίντζερ που παρά το όνομά του σήμερα πλέον δεν περιέχει πολύ αλκοόλ , σχεδόν καθόλου αν είναι εμπορική και λίγο αν προέρχεται από σπιτική ζύμωση, τόσο λίγο που ένα ποτήρι θα μπορούσες να το δώσεις και σε μπόμπιρα να το πιει. Η αυθεντική συνταγή παρήγαγε ένα ποτό με περιεκτικότητα σε αλκοόλη που έφτανε το 11% και η ζύμωση γινόταν από ένα γλοιώδες SCOBY σαν αυτό της Kombucha!
  • Το τζίντερ μπορείς να το απολαύσεις με άνω του ενός τρόπους. Πάρε ένα κομμάτι του, καθάρισέ το από την φλούδα, δώσε του σχήμα σφήνας και χώσε το χαρωπά στην σούφρα σου! Όχι, αυτό δεν είναι κάποια διεστραμένη ιδέα του μικρού Ζαϊκλονιού – είναι η πρακτική γνωστή ως “figging”.  Το figging ξεκίνησε από “κόλπο” που κάναν οι σταβλάρχες στα άλογα (!!!) για να δείχνουν πιο ζωηρά -κατά συνέπεια πιο νέα στον επίδοξο αγοραστη- διότι η είσοδος της πιπερόριζας στον πρωκτό τους συνοδευόταν από σηκωμένη -ε, σεμνά- ουρά και γενικά ανήσυχη συμπεριφορά. Γιατί ανήσυχη; E βάλε το στον κώλο σου , όπως κάνουν ορισμένοι στην σύγχρονη BDSM κοινότητα, και θα ανακαλύψεις πως και εκεί πίσω έχεις TRPV1 υποδοχείς. Ναι, μετά από αυτό κάθε φορά που σε ρωταν αν έχεις δοκιμάσει τζίντζερ μπορείς να απαντάς με τιμή “ναι, ποικιλοτρόπως“.

Υπέροχα, αυτά είναι γιατρικά, τι τα θέλουμε τα φάρμακα των κακών φαρμακευτικών εταιριών;

Το ότι είναι φυσικής προέλευσης ένα φάρμακο δεν σημαίνει πως είναι "αθώο" ή πως στερείται παρενεργειών!
Το ότι είναι φυσικής προέλευσης ένα φάρμακο δεν σημαίνει πως είναι "αθώο" ή πως στερείται παρενεργειών!
Η παραπάνω ενθουσιώδης δήλωση θα μπορούσε να αποτελέσει ολόκληρο άρθρο με τίτλο “Φύση VS Χημεία“, “Θεραπευτικά Βότανα: πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα” ή κάτι ανάλογο, για σήμερα όμως θα αρκεστούμε σε ένα “κλείσιμο” άρθρου. Προτού πέσεις γυμνό στα τέσσερα, παρουσία σύσσωμου του Ξέπατου Συμβουλίου της Ενθαλλαγής, και ουρλιάξεις με το στόμα να ξεχειλίζει κουρκουμά και πιπέρι “Απεταξάμην!” στην ερώτηση της Τριανδρίας Μεγάλων Μάγιστρων της Pateras Productions “Αποτάσσεσαι την Bayer;“, σκέψου το λίγο καλύτερα. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις.
Για αρχή ας δώσουμε ένα δίκαιο στα φυτά: μεγάλο μέρος φαρμακευτικών ουσιών που κυκλοφορούν ως φάρμακα, είτε προέρχονται από φυτά είτε αποτελούν τροποποιημένα μόρια “φυσικής”/φυτικής προέλευσης. Πολλά βότανα και μπαχάρια “μυρίζουν έτσι όπως μυρίζουν”, έχουν την ιδιαίτερη γεύση που έχουν ή έχουν το χρώμα που έχουν διότι περιέχουν πολύ ιδιαίτερες οργανικές ουσίες, πολλές από τις οποίες είναι φαρμακολογικά δραστικές. Γιατί είναι δραστικές; Εδώ μια θεωρία -η πιο επικρατής- λέει πως αυτές οι ουσίες είναι ισχυρές σε μικρή δόση και με “τρανταχτά” βιοχημικά αποτελέσματα, διότι μια τέτοια ουσία απομακρύνει ένα φυτοφάγο ζώο με την πιο αποτελεσματική μέθοδο: το αρρωσταίνει, το κάνει να νιώσει παράξενα, το δηλητηριάζει παρεμβαίνοντας σε βασικά βιοχημικά του μονοπάτια. Αυτές οι ουσίες αποτελούν αυτό που ονομάζει η επιστήμη “δευτερογενείς μεταβολίτες“, ουσίες δηλαδή (π.χ. αλκαλοειδή) που δεν αποτελούν βασικά κομμάτια του μεταβολισμού του φυτού με την έννοια ότι χωρίς αυτές δεν θα μπορούσε να ζήσει, αλλά παράγονται ως “παρακλάδια” του βασικού μεταβολισμού των φυτών (των πρωτογενών μεταβολιτών) και του προσδίδουν εξελικτικό πλεονέκτημα.
Επίσης ένα μεγάλο ατού των φυτών, πολλών μπαχαρικών και βοτάνων είναι πως για πολλά από αυτά γνωρίζουμε επαρκώς και σε μεγάλο βάθος χρόνου το τοξικολογικό τους προφίλ με τον πιο… βάναυσο, hands on και ρεαλιστικό τρόπο. Τα τρώμε επί αιώνες! Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα αρκετά μέλη του γένους Homo Sapiens φάγαν έναν από πίσω με αγάπη για χάρη της ομάδας” και έτσι μάθαμε οι υπόλοιποι τι τρώγεται, τι όχι, τι προκαλεί πρόβλημα και τι (αλλά και σε ποια δόση) θεραπεύει ένα πρόβλημα. Αν θες να το διασκεδάσουμε λίγο, είναι σαν φάρμακα που βγήκαν χωρίς κανέναν έλεγχο στην αγορά και μόνο λόγω χρόνου και περιέργειας, μάθαμε ποια από αυτά ωφελούν και σε τι δόση σταματάν να ωφελούν και σκοτώνουν.
Στα παραπάνω μπαχάρια διάβασες ένα κάρο θεραπευτικούς ισχυρισμούς. Ισχύουν; Εξαρτάται. Ακόμα και αν σου πει η “πάνσοφη επιστήμη” πως ισχύουν, ψάξε το πως, ψάξε τι μελέτες έχουν γίνει, ψάξε που έχουν γίνει και ψάξε και ποιος τις χρηματοδότησε. Υπάρχουν μελέτες διαφόρων ειδών, οι πιο καθοριστικές είναι οι κλινικές όπου η δοκιμή γίνεται πάνω σε ανθρώπους. Θα δεις και άλλες μελέτες σε κυτταροκαλλιέργειες ή σε δεύτερο επίπεδο σε ποντίκια — αυτές δείχνουν το “potential” μιας ουσίας ή ενός βοτάνου να δράσει με έναν τρόπο αλλά δεν σημαίνει πως επειδή μια ουσία έδειξε π.χ. αντικαρκινική δράση σε μια κυτταροκαλλιέργεια πως θα δείξει την ίδια στον άνθρωπο (αυτό ισχύει και για τα φάρμακα, όχι μόνο για τα βότανα. Εξάλλου υπάρχει άραγε διαχωρισμός μεταξύ τους;). Ένα άλλο σημείο προσοχής είναι ο χρηματοδότης της έρευνας: κράτα μικρότερο καλάθι από ότι συνήθως αν π.χ. η έρευνα πως τα πορτοκάλια ανασταίνουν και το πουλί του νεκρού παππού σου έχει χρηματοδοτηθεί από τους …πορτοκαλοπαραγωγούς της Καλιφόρνιας! Κράτα επίσης μικρότερο καλάθι αν την έρευνα για ένα φάρμακο την χρηματοδοτεί η φαρμακευτική εταιρεία που το παράγει — αλλά για αυτό δεν χρειάζεσαι παραινέσεις, μια χαρά γνωρίζεις να το κάνεις πουλάκι μου.
Τέλος, πέραν των καθαρά “επιστημονικών” προβλημάτων, υπάρχουν και αυτό που λέω κυνικά τα “διαδικαστικά“. Εδώ βάλε το θέμα των πατεντών. Ορισμένες φορές είναι δύσκολο -ή και ανήθικο- μια εταιρεία να πατεντάρει ένα φυτό ή ένα φυτοχημικό, με αποτέλεσμα να μην είναι στο “καλύτερο οικονομικό της συμφέρον” να δουλέψει με αυτό και να βγάλει ένα σκεύασμα. Το παραπάνω έχει ένα καλό, το ότι η εταιρία ίσως να πάρει το δραστικό συστατικό, να το μελετήσει και να το τροποποιήσει χημικά ώστε να γίνει πιο ισχυρό, πιο αποτελεσματικό ή με λιγότερες παρενέργειες — τότε θα μπορεί να πατεντάρει το καινούργιο ημισυνθετικό φάρμακο, αλλά συνάμα θα έχει γεννήσει και ένα νέο χρήσιμο φαρμακευτικό.
Ένα άλλο επίσης πρόβλημα που συναντάνε οι εταιρείες (αλλά και εσύ προσπαθώντας να χρησιμοποιήσεις ένα βότανο) και ανήκει εν μέρη στα διαδικαστικά από την άλλη όμως και στα επιστημονικά, είναι η κυμαινόμενη περιεκτικότητά του φυτού σε ενεργό συστατικό. Μπορεί να διαφέρει από φυτό σε φυτό, από εποχή σε εποχή ακόμα και από χώμα σε χώμα που φυτεύτηκε. Πως γνωρίζεις λοιπόν πόσο παίρνεις κάθε φορά; Πολύ απλά δεν γνωρίζεις, πράγμα που μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα, κάνοντας την ουσία μη δραστική αν πάρεις λίγο ή δηλητηριώδης αν πάρεις πολύ και όλα αυτά λόγω της τυχαίας διακύμανσης. Εδώ η εταιρεία λύνει το πρόβλημα με την “τιτλοδότηση” , δηλαδή την εξαγωγή εκχυλίσματος από το φυτό και τον χαρακτηρισμό του “πόσο περιέχει ανα γραμμάριο εκχυλίσματος” αλλά παράγει ένα προϊόν το οποίο ίσως μπορεί να πατενταριστεί, ένα προϊόν “φαρμακευτικής εταιρείας”, ενός “κακού”, “καπιταλιστικού” προϊόντος όπως θα έλεγες και εσύ, που απλά θες το βοτανάκι σου σε φυτική μορφή μέσα στην κούπα σου με το ζεστό νερό.
Μοιράσου το!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Πολλές φορές τα θέματα να είναι τόσα τα οποία δεν

χωρούν στην σελίδα που βλέπουμε.

΄Οταν βλέπετε το BLOGGER και στην ίδια ημέρα

υπάρχουν μέχρι το τέλος, μπορεί να υπάρχουν και σε

άλλη σελίδα αναρτήσεις " ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ Α Ν Α Ρ Τ Η

Σ Ε Ι Σ της ίδιας ημέρας.

Η λίστα ιστολογίων μου

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΝΑΥΠΛΙΟ

ΝΑΥΠΛΙΟ
ΑΓΙΑ ΜΟΝΗ

ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΕΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ Ν.ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΤΟ 1959 ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΡΙΣΘΗΚΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΠΟΛΕΩΝ