κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού

Τρίτη, 10 Απριλίου 2012

ΠΗΓΗ : http://staratalogia.blogspot.com ΣΤΑΡΑΤΑ ΛΟΓΙΑ

ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΙ ΚΑΙ ΜΤΣ

Διάβαζα χθες στο γραφείο μου την ανακοίνωση που μου είχε στείλει η δραστήρια «Ανεξάρτητη Ένωση Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων» (ΑΝΕΑΕΔ), αναφορικά με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού, στο μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα Ταμεία των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς σε αυτό, εκτός των αποστράτων του Στρατού Ξηράς, είναι ασφαλισμένοι και το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς και αυτό της πρώην Ελληνικής Χωροφυλακής. Δεν θα... αναφερθούμε στην υπόλοιπη ανακοίνωση, αλλά στο τέλος της, που, εμάς τουλάχιστον, που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε λίγο καλύτερα από τον μέσο Συνέλληνα τα των Ε.Δ., μας συγκλόνισε. Το μεταφέρουμε αυτούσιο: «Οι απόστρατοι Σ.Ξ. και ΕΛ.ΑΣ. καλούνται να κάνουν Πάσχα χωρίς τις καταβολές των μερισμάτων για τα οποία πλήρωναν μία ζωή. Αλήθεια, ντρέπεται κανείς; Οι διορισμένες διοικήσεις των Μ.Τ. και οι πολιτικοί προϊστάμενοι τους διαχρονικά τι έχουν να μας πουν; Η ΑΝΕΑΕΔ είχε επισημάνει το πρόβλημα εδώ και πολύ καιρό και λοιδορήθηκε. Δυστυχώς, δικαιωνόμαστε για μία ακόμη φορά. Τώρα τι θα μας προτείνουν άραγε, μήπως να οδηγηθούμε στα Πασχαλινά συσσίτια των Στρατοπέδων; Ντροπή σας!». Η αλήθεια δεν αφίσταται των καταγγελλομένων! Διότι ένας μόνιμος στρατιωτικός, απόστρατος σήμερα, έχοντας μπει με τη θέλησή του στα 18 σε μια παραγωγική Σχολή των Ενόπλων Δυνάμεων, είχε υπογράψει ένα είδος «συμβολαίου» με το Ελληνικό Δημόσιο, βάσει του οποίου το τελευταίο του εξασφάλιζε δωρεάν σπουδές, σταθερό μισθό, αλλά από εκεί και πέρα ήταν όλο απαιτήσεις. «Πήγαινε εδώ-πήγαινε εκεί», κάθε 2-3 χρόνια αυτός και η οικογένειά του γύρναγαν όλη την Ελλάδα... Ένα είδος «Κοινωνικού Τουρισμού» ήταν και αυτός. Και μάλιστα οι τοπικές κοινωνίες έβλεπαν τα στελέχη, όπως και τους Δόκιμους Αξιωματικούς, ως το «χρήμα», από όπου θα βγάλουν τα σπασμένα όλης της χρονιάς. Τα ακριβότερα διαμερίσματα τα νοίκιαζαν στους στρατιωτικούς και στους Δόκιμους και πάει λέγοντας. Φίλη, παλαιά συμφοιτήτριά μου στη Νομική, κόρη υποστράτηγου σε αποστρατεία, μου έλεγε με παράπονο ότι δεν έχει ούτε έναν φίλο παλαιό συμμαθητή, καθώς στα 12 χρόνια σχολείου (6 Δημοτικό και 6-τότε- Γυμνάσιο) ο πατέρας της είχε πάρει 10 μεταθέσεις, παίρνοντας μαζί του και την οικογένειά του και τα δύο παιδιά, αλλάζοντας φυσικά σχεδόν κάθε χρόνο σχολείο. Αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν τίποτα, δεν είχαν αργίες, δεν είχαν απεργίες, δεν είχαν υπερωρίες, δεν είχαν άλλα «εξτρά», που τους έκαναν ετσιθελικά ΟΛΕΣ τις προβλεπόμενες κρατήσεις από το μισθό τους, τηρώντας από την πλευρά τους στο ακέραιο το «Συμβόλαιο» τους με την Πολιτεία, βλέπουν με απόγνωση την τελευταία να αποδεικνύεται ο χειρότερος «μπατακτσής», με αποτέλεσμα να καταρρακώνει τα πάντα μέσα τους και να, φέρνει πολλούς εξ αυτών σε πραγματική απόγνωση. (ΜΕΤΡΟ 10/04/2012 – ΛΕΩΝΙΔΑΣ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗΣ)